Dit jaar was de release van het indiepopalbum Entity. Ten opzichte van de EP Collection uit 2013 betekende dit een grote verandering voor de jongens: opeens stonden ze op de muzikale kaart. Na een hoop steden te hebben bezocht, doen ze vanavond Groningen aan. De band is nu al vrij groot, maar toch is het niet uitverkocht. Ligt dit aan het feit dat het pas om half 11 ’s avonds begint? Wellicht. De echte fans zijn er echter, en staan vooraan te zwijmelen. De band krijgt aandacht genoeg. Leeg is de Binnenzaal sowieso niet, en nu is er tenminste ruimte om te dansen. Mocht dat gaan gebeuren.
Oscar And The Wolf is de volle maan in het donker
Melancholie en euforie komen samen in de Binnenzaal van De Oosterpoort
Helaas kon Oscar And The Wolf niet op Noorderzon komen afgelopen zomer, maar donderdagavond is er alsnog een kans om de band live in Groningen te zien. Geheel gebruikelijk is het optreden niet: geen voorprogramma, laat op de avond en haast als afterparty van Moss, die om 20:00 in de Kleine Zaal begon. Voor bezoekers van Oscar And The Wolf is er een speciale actie: op vertoon van een kaartje voor de Belgen mag je vooraf ook naar Moss. Andersom geldt de actie echter niet, waardoor alleen de echte wolvenfans in de Binnenzaal aanwezig zijn. En die Binnenzaal wordt langzamerhand binnenstebuiten gedraaid.
Ruimte
Robot
Dat blijkt bij het eerste nummer al het geval. Nummer één van het album is ook de opening van het concert. Het zweverige intro van Joaquim weerhoudt het publiek niet van doorpraten, maar zodra de drum erin knalt, is de façade weg. Frontman Max Colombie houdt nog wel een zekere afstand van de toeschouwers. Zijn ogen zijn strak naar voren gericht en zijn lichaam lijkt als een geprogrammeerde robot te bewegen. De band gaat volledig op in zijn eigen muziek. Het publiek doet dat ook, maar een verbinding tussen de twee is er nog niet.
Connectie
Halverwege de set komt hier verandering in. De drummer doet zijn shirt uit, zijn glow in de dark drumsticks slaan heviger en Colombie spoort het publiek aan: “Het is tijd om te dansen. Laten we effekes een feestje bouwen.” Het Vlaamse accent maakt het alleen maar leuker. Strange Entity is het nummer van de avond. Telefoontjes komen tevoorschijn voor de nodige herinneringen voor later en meerdere mondjes zingen mee. Er gaat een golf van beweging door het publiek. Colombie steekt zijn duim op naar een fanatieke danser. Het koele blauwe en groene licht gaat over in rood. Het ijs is gebroken.
Herhaling
Nu komt de welbekende cover Freed From Desire, het antwoord op de prijsvraag voor dit concert. De bijzondere uitvoering valt goed in de smaak en zorgt eveneens voor meezingers. De connectie tussen het publiek en de band kan niet beter. Vrienden, vriendinnengroepen, stelletjes en echtparen volgen allemaal de lead van Colombie, die er nog wat verrassingen in gooit. “You gotta hundred dollar bill, put your hands up.” Een golf van armen en handen gaat door de zaal. Na een korte set wordt er gevraagd om meer. Meer wordt gegeven, maar wel weer in de vorm van Strange Entity. Het blijkt echter te werken: het publiek gaat de tweede keer net zo los. Misschien nog wel losser. Het nummer was de perfecte sfeermaker, en blijkt nu ook de beste afsluiter.