Beginners, het nieuwste project van zanger en violiste Susanne Linssen (bekend van Hospital Bombers en Awkward I), opent de avond. Linssen wordt bijgestaan door een gitarist, een bassist, een drumster en een tweede violiste. Het geluid dat zij neerzetten doet denken aan The First Days Of Spring van Noah and the Whale. Het samenspel van de twee violen aan het begin van de set klinkt erg origineel. Wanneer Linssen haar viool inruilt voor een akoestische gitaar, raakt de magie er een beetje af. Het trage, maar zeer sfeervolle begin wordt ingewisseld voor een vlotter en meer voorspelbaar popgeluid. De tegenstrijdige gitaarpartijen en de samenzang van Linsen en de drumster zorgen ervoor dat hun muziek nog wel fijn wegluistert.
Moss bezorgt Vera een memorabele avond
Nieuw album komt live goed uit de verf
Bassist Koen van de Wardt vulde vorig jaar het gat op dat Jasper Verhulst achterliet bij Moss. Met het onlangs verschenen album We Both Know The Rest Is Noise zet de Amsterdamse band een punt achter een onrustige periode. En met succes. Hun vierde langspeler is zeer positief ontvangen. Vanavond blijkt dat de nieuwe nummers een goede aanvulling zijn op de live-set.
Beginners
Oud en nieuw
Als de heren van Moss op het podium verschijnen, wordt meteen duidelijk dat zij geen beginners meer zijn. Terwijl frontman Marien Dorleijn zich langzaam naar de microfoon beweegt, klinkt de mysterieuze instrumentale intro van het nieuwe We Both Know The Rest Is Noise. Wanneer Dorleijn al fluisterend begint te zingen, verschijnt er bewegend artwork van het nieuwe album op een viertal televisies dat over het podium verspreid staat. Samen met een spectaculaire lichtshow, zorgt dit voor een solide en professioneel geheel. Voor het publiek tijd heeft om bij te komen, wordt nieuwe single Unilove ingezet. De toegankelijkheid van de nieuwe nummers zorgt ervoor dat ze live erg goed werken.
Moss is het oude werk nog niet vergeten. Meteen na Unilove valt de band terug op vertrouwde nummers van het album Never Be Scared/Don’t Be A Hero (2009). Bassist Koen van de Wardt, die na Ornaments (2012) bij de band is gekomen, laat zien dat hij ook de oude nummers goed eigen heeft gemaakt. Met een jeugdige souplesse (hij is de benjamin van de band) beweegt zijn hoofd mee op de maat van de muziek. Van de Wardt blijkt ook nog eens gitaar te kunnen spelen en over een prachtige stem te beschikken. Bij het nummer Bruised neemt de bassist zelfs de leadzang op zich en is zijn stem amper te onderscheiden van die van Dorleijn. Op de cd had je het verschil niet kunnen horen. Zulke verrassingen maken een live show interessant.
Vallende bril
De band heeft er duidelijk zin in vanavond. De setlist telt een rijk aantal nummers en Moss blijft energievol. Tot twee keer toe schudt Dorleijn de karakteristieke bril van zijn hoofd. Hij maalt er niet om en gebruikt het zelfs als aanleiding om een praatje met het publiek te beginnen. Het is grappig wanneer hij eerst met een lage stem tegen het publiek praat om vervolgens een nummer heel hoog in te zetten. Dat zijn stem niet uniek is, wordt door Van der Wardt bewezen. Maar het geheim van Dorleijn’s fragiele overslaande stem die zo hard aan kan komen blijft daarmee binnen de band. Alleen bij het nummer Spellbound klopt de zang niet helemaal. Maar dat kleine foutje valt in het niet bij de memorabele momenten van deze avond.