De avond wordt geopend door de Hongaarse band Ivan & The Parazol. De vijf heren uit Boedapest weten erin te slagen het binnendruppelende publiek te boeien. De band speelt opzwepende garagerock met vleugjes sixties pop. Naarmate de set vordert probeert frontman Iván Vitáris met wat grapjes het publiek naar voren te halen. Dit lukt, en de toeschouwers in Vera genieten zichtbaar. Kortom, Ivan & The Parazol is een meer dan uitstekende opener voor Birth of Joy.
Birth of Joy blaast Vera al zittend omver
Rocktrio is ondanks gehavende frontman oorverdovend goed
Het gaat goed met Birth of Joy. Het dampende rock-‘n-roll-trio brak begin dit jaar definitief door in binnen- en buitenland met zijn derde album Prisoner. Dit leverde een indrukwekkende reeks shows door heel Europa op. Zaterdagavond stond de band in een goed gevulde Vera.
Tijdens het klaarzetten van de instrumenten valt meteen op hoe Birth of Joy-frontman Kevin Stunnenberg zich op krukken over het podium beweegt. Bij het zien van dat beeld gaat er direct een golf van geroezemoes door de zaal; men hoopt dat het niet zal afdoen aan de kwaliteit van het optreden. Inmiddels is Vera behoorlijk volgestroomd. Bij het begin van het optreden verontschuldigt Stunnenberg zich voor zijn “gebroken poot” en neemt hij plaats op een flightcase.
De set komt wat moeilijk op gang. Bij de eerste paar nummers moet het publiek nog duidelijk wennen aan het ontbreken van een ronddansende frontman. Daarnaast heeft Stunnenberg er aanvankelijk veel moeite om boven het gedonder van drummer Bob Hogenelst en toetsenist Gertjan Gutman uit te komen. Wanneer er dan ook nog eens weinig tot geen interactie is tussen Birth of Joy en het publiek in Vera, lijkt het optreden af te stevenen op een lichte tegenvaller.
Toch weet Birth of Joy het optreden te kantelen tot een waar spektakel. Bij het nummer Devil’s Paradise komt het publiek dan eindelijk goed naar voren, terwijl het “hold on, your time will come” van Stunnenberg door de zaal galmt. Bijna elk nummer dat volgt wordt vergezeld door lange jams waarbij Vera telkens een stukje hoger wordt getild. Elk bandlid neemt ruimschoots de tijd om een sterk staaltje soleerwerk ten gehore te brengen. Tijdens die jams blinkt vooral de drummer uit. Met zijn denderende en beukende drumwerk geeft hij de muziek van het trio het stampende geluid waarvoor de toeschouwers naar Vera zijn gekomen.
Aan het einde van de show gaat Stunnenberg bij Make Things Happen toch nog even staan. Wanneer hij na het laatste nummer weer met zijn krukken het podium afstrompelt, lijkt van een toegift geen sprake meer te zijn. Niets is minder waar. De heren komen terug het podium op om de toeschouwers in Vera een gigantische beuk na te geven. Kortom, het is erg knap dat Birth of Joy zoveel energie en spanning weet te geven met een frontman die in de lappenmand ligt.