Bij aankomst staat het museumeiland vol met fietsen van kunst- en muziekliefhebbers. Binnen is het dan ook gezellig druk. Uiteraard draait het om het hoofdprogramma wat in het teken staat van kunst, muziek, poëzie en dans, maar het is daarbij een mooie bonus dat de expositie van Marc Bijl wordt opengesteld. In tegenstelling tot de vorige editie van Groninger Museum Live, zijn alle optredens over verschillende ruimtes verspreid. Met het oog op de akoestiek en de diversiteit van alle performances is dat een goede zet.
Het auditorium is aardig gevuld met mensen wanneer singer-songwriter Mirjam Zuiderveld samen met gitarist Pieter Nanuru op het podium staat. Zij vervangen Tamar Lewis die deze avond is verhinderd. Aan de linkerkant van het podium hangt een afbeelding van het schilderij De Wachtkamer van de dood dat uiteraard ook in het museum een prominente plek heeft. Dit schilderij heeft Mirjam Zuiderveld geïnspireerd om het nummer Escape to paradise te schrijven, een sterke song waarin de dood centraal staat. "Tja, wij zijn nou eenmaal niet van de carnavalskrakers," voegt ze daar bijna verontschuldigend aan toe.
De muziek ligt prettig in het gehoor en steeds meer bezoekers weten dan ook het auditorium te vinden. Dat lijkt vooral Mirjam Zuiderveld sterk te verbazen. "O, jullie zitten hier nog steeds...," merkt ze aan het eind van haar optreden op. Hoewel ze zeggen dat bescheidenheid de mens siert, lijkt Mirjam Zuidema zich daarmee enigszins te kort te doen. Ze heeft een gedegen optreden gegeven. Klaar.
Een dik kwartier later is het de beurt aan beeldend kunstenaar/muzikant Richard Bolhuis die deel uitmaakt van House of Cosy Cushions. In de Coop Himmelb(l)au heeft hij een multidisciplinaire installatie opgesteld, genaamd Sleepwalker. Het publiek loopt rond tussen panelen met tekeningen en films, terwijl Richard Bolhuis beelden activeert en op allerlei manieren muziek voortbrengt. Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor Saskia Meijs die alt-viool speelt.
Naast de live muziek, zijn er ook opnames van House of Cosy Cushions te horen. Het geheel doet met name in het begin wat onwennig aan: zeker als een deel van het publiek doelloos door de ruimte lijkt te bewegen en iedereen zijn smartphone pakt om de performance vast te leggen. Toch blijven de beelden intrigeren en blijft de muziek de aandacht vasthouden. De ruimte waarin dit alles plaatsvindt, ziet er enigszins industrieel uit en Richard Bolhuis weet de eigenschappen van deze bevreemdende ruimte prima te benutten. Dat is knap.
Het resultaat is een sfeervolle voorstelling met zorgvuldig opgebouwde muziek. Richard Bolhuis en Saskia Meijs lijken elkaar naadloos aan te vullen, waardoor alles bijna vanzelf lijkt te gaan. Hoewel het geheel wellicht wat abstract overkomt voor een deel van het publiek, staat deze installatie als een huis.
Kortom: een verrassende, sfeervolle avond die voorbij is gevlogen. Het is nu dus aftellen naar de volgende keer: de Get-Together editie. Deze vindt plaats op 5 april in het Groninger Museum vanaf 19.30.