Eleanor Whitmore en Chris Masterson maken niet alleen deel uit van The Dukes. Sinds ze in het dagelijks leven ook een koppel zijn, treden ze eveneens als duo op onder de naam The Mastersons. In 2012 kwam het debuutalbum Birds Fly South uit. Aangezien ze toch met Steve Earle touren, verzorgt het tweetal vanavond ook het voorprogramma. Het materiaal van The Mastersons heeft een overheersend country-tintje. Hoewel de stemmen van het duo elkaar prima aanvullen, maken vooral Whitmore's vocalen veel indruk.
Het tweetal keert later terug met Steve Earle & The Dukes. Met zijn woeste lange baard is de 58-jarige Earle een opvallende verschijning. De lange baard en fleurige rode bloes dragen bij aan het country-gevoel dat het gezelschap oproept. Ook het gebruik van een contrabas en viool dragen hier natuurlijk aan bij. Incidenteel kruipt Whitmore - die verder de viool voor haar rekening neemt - ook achter het keyboard. Tijdens het optreden waan je je al gauw in het zuidelijk deel van Noord-Amerika. Er is echter één uitzondering. De van het keyboard afkomstige doedelzakgeluiden roepen een beeld van middeleeuwse ridderspelen in de Schotse Hooglanden op.
Trots op zijn gezelschap, stelt Earle de bandleden van The Dukes ook voor. Hij vergeet hierbij niet om de uitgekomen platen van de bandleden te promoten. De band kan het geld voor de diesel tenslotte uiterst goed gebruiken, vertelt Earle met een knipoog. Daarnaast zet Earle op een bepaald moment zelf een stap naar achteren en krijgt Kelly Looney de gelegenheid eigen materiaal te vertolken. Hierbij verzorgt Whitmore de tweede stem.
Zelf is Earle misschien wel het meest indrukwekkend wanneer hij een nummer a capella inzet. Helaas slaagt de zanger er niet in om de kleine zaal van de Oosterpoort stil te krijgen, maar mooi is het wel. Het andere grote pluspunt zijn de verhalen die zijn nummers vertellen.
Wanneer hij terugkeert voor een toegift, vertelt Earle dat hij ondanks zijn leeftijd drie jaar geleden opnieuw een zoon heeft gekregen. Dit zoontje, John Henry, kampt met autisme en spreekt nog altijd niet. Earle licht het fenomeen autisme iets verder toe en vertelt dat autisme bij één op de vijftig kinderen wordt vastgesteld. Earle heeft er echter het volste vertrouwen in dat zijn zoon ooit ook zal spreken. Daarom draagt hij hartverwarmend het eerste nummer van de toegift aan zijn zoontje op.
Tijdens dat nummer betreden tevens de resterende bandleden van The Dukes het podium opnieuw. Samen doet het gezelschap nog twee toegiften. Ook het publiek draagt, door enthousiast mee te zingen en te klappen, nog een laatste steentje bij.