Routineus Ducktails heeft even nodig om los te komen

Amerikanen werken toe naar nieuw album

Tekst: Wymer Praamstra Foto's: Richard Lahuis ,

Hoewel begonnen als experimenteel solo-project van Matt Mondanile (van Real Estate), heeft Ducktails inmiddels een meer poppy repetoire opgebouwd. Op 29 augustus staat Mondanile met zijn liveband in Vera.

Het laatste optreden van een lange Europese tournee is nooit makkelijk, maar vanavond in Vera lijkt het wel alsof de vier mannen van Ducktails het mooi geweest vinden. Zanger/gitarist en ‘mr. Ducktails’ Matt Mandanile probeert de stemming er nog wat in te houden met luchtige praatjes tussen de nummers door, maar de rest van de band speelt met een stalen gezicht de toch prachtige nummers van het met name het in 2013 uitgekomen The Flower Lane.

Dit album is meer dan het eerdere werk een uitstap richting pop. Begonnen als slaapkamerproject van Mandanile met experimentele uitgesponnen gitaarstukken heeft Ducktails zich meer en meer als band met echte liedjes ontwikkeld. De jengelende gitaar is uiteraard gebleven, maar nummers als The Flower lane en Under Cover hebben chillwave en zelfs een beetje disco-invloeden door toevoeging van sax en synth. Deze toevoegingen missen in de live uitvoering helaas. En dat juist zulke nummers vanavond in Vera op de automatische piloot worden gespeeld komt de totaalervaring van het concert niet ten goede. Het is absoluut niet slecht, maar het komt gemakzuchtig over.

Pas halverwege wordt het ijs door Mandanile gebroken als hij begint over de verjaardag van de bassist. De drie andere bandleden blijken te kunnen lachen. Als daarna nummers van het nieuwe, nog te verschijnen, album worden gespeeld komt er meer speelplezier en gedrevenheid bij Ducktails. Het afsluitende nummer van een kleine tien minuten is vervolgens spectaculair. Terwijl de bas en drums de steady basis leggen worden de twee gitaren tot het uiterste gedreven in een post-rockachtige finale. Helaas moest het tot het laatst duren voordat de band echt los gaat.

De lange tour heeft ogenschijnlijk zijn sporen nagelaten bij de band. Hoewel de eerste helft van de set gewoon degelijk is, mist het toch dat klein beetje extra wat een liveconcert zo bijzonder kan maken. De nieuwe nummers en met name de finale brengen dit beetje extra wel waardoor het toch nog een memorabel concert wordt. Nu is het wachten op het nieuwe album, dat gezien het voorproefje van vanavond minstens even goed moet worden als de vorige albums.