Voordat de leden van Great Lake Swimmers het podium betreden, mag eerst bevriende act Barzin de zaal alvast in de juiste stemming brengen. Dit doet de Canadese singer-songwriter samen met Amy Manusow. Enkel voorzien van twee gitaren brengt het duo een aantal uiterst gevoelige, dromerige, nummers ten gehore. Amy's betoverende tweede stem is een mooie aanvulling op die van Barzin. In het begin krijgt het tweetal de zaal zelfs muisstil. Daar slagen ze naarmate de zaal voller stroomt echter minder goed in.
De Great Lake Swimmers heeft hier minder problemen mee. Voordat het gezelschap aan het optreden begint, draagt zanger Tony Dekker het optreden op aan de donderdag overleden Levon Helm, bekend van The Band. Gedurende de avond speelt de folkband vooral veel nummers van het nieuwe album New Wild Everywhere. Ze beginnen zelfs met het allereerste nummer van het album: Think That You Might Be Wrong.
Het merendeel van de nummers is, mede door het warme stemgeluid van Tony Dekker, sfeervol, gevoelig en dromerig. De melodie heeft iets hoopvols. Ook bij de Great Lake Swimmers verzorgt de enige vrouw in het gezelschap, violiste Miranda Mudholland, de achtergrondzang. Ze heeft een stem die mooi bij die van Dekker past. Door de aanvulling van de viool, de contrabas, de banjo en de zang van Mulholland doet het geheel soms zelfs wat country-achtig aan.
De band is niet heel erg van het babbelen. Op een gegeven moment vertelt Tony wel over de slechte buurt waarin hij woont. In zijn woonomgeving loopt schijnbaar veel onguur gespuis rond. Ook staat er een psychiatrische inrichting. Dit blijkt voldoende inspiratie voor het nummer Parkdale Blues. Ook Ballad Of A Fisherman's Wife krijgt een toelichting. De tekst gaat over de olieramp in Louisiana in 2010 en de gevolgen die de ramp heeft voor de daar wonende families.
Na niet al te lange tijd lopen alle overige bandleden het podium af. In zijn eentje brengt Tony een drietal hele gevoelige nummers. Hoewel de band sowieso vrij intieme liedjes speelt, zorgt het minimalistische aspect van zijn solo-optreden voor een nog intiemere sfeer. Tijdens het derde nummer stappen de bandleden één voor één het podium weer op om in dit nummer bij te springen. Gedurende het optreden lijkt het alsof de bandleden ook in de klanken van hun eigen muziek opgaan en zich dromerig mee laten voeren. Dat is wel anders bij het laatste nummer voor de toegift. Easy Come Easy Go is voor Great Lake Swimmers-begrippen redelijk up-tempo. Maar ook daar lijkt het gezelschap gelukkig veel plezier in te hebben.