Claw Boys Claw bracht in september een geweldig dertiende studioalbum uit en toert dit najaar voor de laatste keer langs de Nederlandse poppodia. Na veertig jaar naar het eerste optreden in Vera houdt de legendarische rockband het voor gezien. Dit weekend knallen ze nog twee keer om wederom aan de verwachtingen te voldoen. In het voorprogramma staat de Amsterdamse band Bellamy Grove, die het publiek met pit, lef en gevoel voor humor opwarmt voor het hoofdgerecht.

Volle zaal

Support act Bellamy Grove staat als support voor Claw Boys Claw voor een volle zaal. Daar zijn ze blij mee. Bij een mix van punk, funk en surfrock zou je ruige muziek verwachten, maar dat valt alleszins mee. Met een energieke sound en een upbeat vibe zetten ze ritmisch het eerste nummer in. We horen fijne basloopjes, toffe drumpartijen en de zang is in de melodieuze liedjes goed te verstaan. De band bracht in 2024 het debuutalbum Kind Regards uit en speelt daar vanavond vele tracks van, waaronder 'Step In'.

Boxershort
De frontman staat er met een petje op en een biertje in z’n hand relaxed bij. De bassist heeft in het begin van de gig zijn kleren nog aan, maar staat even later in een ontbloot bovenlijf te spelen. Bij elk liedje trekt hij iets uit totdat hij bij de afsluiter in zijn boxershort muziek maakt. Gangmaker Bellamy Grove speelt de pannen van het dak, toont lef en vermaakt de aanwezigen met gevoel voor humor totdat het tijd is om af te kondigen.

Quiet Girl

Claw Boys Claw opent rustig met het ingetogen 'Quiet Girl'. Frontman Peter te Bos doemt langzaam op uit de schaduwen. Het publiek is meteen razendenthousiast. De band speelt diverse nummers van het dit jaar verschenen album Fly, die stuk voor stuk onmiskenbaar Claw Boys Claw zijn. Zo horen we 'I’ll Be Watching You', 'Daydream' en 'Murder In Your Eye'. Maar ook een flink aantal klassiekers die de band de afgelopen veertig jaar uitbracht passeren de revue. De band rockt misschien nog wel beter dan eerst; het optreden staat als een huis.

Schik
Te Bos zelf staat onvermoeibaar op het podium. Hij prijst huisillustrator Willem Kolvoort om zijn mooie affiches door de jaren heen, draait zijn hand niet om voor de talloze, ruigere rocknummers en wil zelfs crowdsurfen. Al zingend loopt hij ver het publiek in en verschijnt hij even later weer moeiteloos op het podium. Als hij een stuk a capella zingt is iedereen stil, dan gaat de band weer los. Met zijn karakteristieke stem, kleine bewegingen en charismatische verschijning is Te Bos er helemaal bij en trekt hij alles naar zich toe. Hij heeft er schik in en dit enthousiasme slaat over op de toeschouwers. Ook bassist Marcus Bruystens beweegt behendig over het podium en is in deze laatste clubtour overduidelijk in zijn element.

Blijvende indruk

Voor het gebruikelijke toegift brengt Te Bos zittend 'Rosie' ten gehore. Ook horen we wat oudere nummers, waaronder 'Superkid'. De formatie van de band wisselt gedurende het optreden. Achtergrondzangeressen verschijnen en verdwijnen weer en ook de drummer wisselt van persoon. De onderlinge chemie van de band blijft echter moeiteloos in stand. Als het tijd is om te gaan blijft het publiek tevreden nog even hangen om na te genieten van deze rauwe, dynamische en compromisloze show. Claw Boys Claw doet haar reputatie met deze19e set in Vera eer aan en laat met dit afscheidsoptreden een blijvende indruk achter.