Bad Luck Baby zagen we eerder al eens tijdens GRONDSLAG On Stage. Ook toen waren we positief verrast. Donderdagavond presenteerde de band hun debuut-EP in EM2, tijdens de tweede editie van hun eigen georganiseerde evenement Nachtdienst. Naast een optreden van de band zelf speelden ook High On Chai en Ioana Iorgu. Al met al een sensationele avond, maar niet alles was zo sensationeel als Bad Luck Baby zelf.

High On Chai

Terwijl de zaal van EM2 langzaam voller begint te lopen trapt de Haarlemse zangeres High On Chai en haar band af. Het is haar eerste optreden van een reeks, ze staat later dit jaar namelijk ook in onder andere Haarlem, Utrecht en Den Haag samen met Bad Luck Baby.

De toon in EM2 wordt meteen gezet. De band begint explosief en de zangeres gaat meteen all in. We genieten van een krachtige stem met daarbij een erg overtuigend Engels accent. Dat ze Nederlands is, doet bijna verbazen. Haar muziek doet denken aan poprock, maar dan net een paar tandjes rauwer en krachtiger. Onder andere te danken aan haar stem, het tempo en het gitaarspel. High On Chai voelt zich erg op haar gemak op het podium en is een ware artiest, er is interactie met het publiek en er heerst veel energie op het podium. Er wordt volop gesprongen, gedanst en bewogen, de naam High On Chai wordt ineens een stuk duidelijker.

Na een aantal krachtige nummers worden we een iets rustiger nummer ingetrokken. Alle instrumenten doen meteen mee, waardoor alle geluiden bij elkaar een beetje overweldigen. De zang wordt mooi ondersteund door zowel de gitarist als toetsenist. Er volgt een vocale, meerstemmige, climax. Het is net even wat anders dan de vorige nummers, dus we zijn verrast. Een act die dus stevig staat, maar het klinkt ook bekend. De muziek van High On Chai zou zich makkelijk kunnen mengen met de hedendaagse Nederlandse popmuziek. Heel vernieuwend is het daarom niet per sé.

© Donald van Tol

Bad Luck Baby

Na een korte pauze begint de hoofdact van de avond: Bad Luck Baby. Deze keer mogen we een stuk langer van ze genieten dan bij GRONDSLAG On Stage. Ze presenteren hun EP, Bad Luck Baby, live. De band trapt af met een eerder verschenen nummer: Roll The Dice.

Bad Luck Baby is duidelijk van een ander kaliber dan het optreden hiervoor. De rock/grunge sensatie speelt een stuk duisterder, en dat is lekker. Aan energie lijkt ook geen gebrek te zijn bij de band en zangeres Cath Harryvan. Ze pakken stevig door en spelen ontzettend strak. De harde gitaarriffs en -solo’s vliegen je om de oren. De gitaristen laten spelen makkelijk lijken, maar dat is het zeker niet. Cath Harryvan bewijst wederom dat zij als frontvrouw en zangeres erg goed past bij de algehele stijl van de band. Ze heeft veel volume, bereik en een karakteristieke stem. Dit in combinatie met haar flamboyante verschijning op het podium sluit naadloos aan bij de rest van de band.

Bad Luck Baby heeft duidelijk een eigen stijl. Hierdoor is ook de nieuwe muziek erg herkenbaar, als je ze al eens eerder gezien of geluisterd hebt. Toch weet Bad Luck Baby met deze EP ook te verrassen. Denk aan nummers met een iets rustigere opbouw richting een keiharde climax en intiemere zang. Zelfs tussen alle energie, van zowel het publiek als de band, weten ze rustmomenten te creeëren om ruimte te maken voor wat rustigere nummers. Rustig blijft het echter niet lang. Waar soms de coupletten wat kalmer zijn, wordt er met het refrein uitgepakt. Hoe de band de energie van de hele zaal krijgt én vasthoudt is bijzonder. Het publiek staat geen moment stil en kan geen genoeg krijgen van Bad Luck Baby, en wij ook niet.

De EP, bestaande uit vijf singles, is een ware uitbreiding van hun oeuvre. Debuutsingle Addict en het al eerder bekende nummer Roll the Dice maken ook deel uit van de EP. Luister hem vooral hier:

© Donald van Tol

Ioana Iorgu

Als afsluiter gaan we luisteren naar Ioana Iorgu, een postpunkduo uit Groningen. De zaal is ondertussen al aardig leeggelopen, dat is jammer. Het duo begint vrij abrupt met spelen kort na de soundcheck. De zang van Ioana is rauw. Ze speelt zelf gitaar en wordt begeleid door een drummer. Het niveau is anders dan Bad Luck Baby, maar het is ook een vrij zware taak om dat nog te overtreffen na zo’n optreden.

De droge drums zijn een stijlkeuze, maar klinken soms vrij hard en sluiten niet altijd aan op het gitaarspel en de zang. De muziek van Ioana Iorgu is indierock, maar heeft veel invloeden van onder andere metal en grunge. Het is een stuk harder en rauwer dan de eerste twee acts die we deze avond hoorden. Ioana speelt erg experimenteel met haar gitaar, ze gebruikt galm en slaat op haar gitaarelementen om zo bijzondere elektronische geluiden te creëren. De act lijkt een beetje traag op gang te komen.  Er volgen lange, maar ook abrupte, aanlopen richting een climax. Het voelt allemaal nog een beetje als losjes experimenteren.

Maar halverwege herstelt het duo en lijken ze meer structuur terug te brengen in de nummers die ze spelen. 'Saving the best for last' heeft hier een hele letterlijke betekenis, want het wordt steeds beter. De riffs worden beter, er is een degelijke opbouw en ook de zang lijkt zuiverder te worden. We sluiten positief af na deze geweldige avond.