Wanneer halverwege januari de wildgeparkeerde buitenlandse busjes in de binnenstad verschijnen, weet je het wel: Eurosonic Noorderslag is begonnen. Tijdens het vierdaagse showcasefestival komen muzikanten uit alle hoeken en gaten van Europa om in Groningen hun kunsten te vertonen. Van een fijne vergoeding kunnen ze alleen maar dromen: geen enkele act krijgt betaald. Eurosonic is een kans om nieuwe, relevante contacten in de muziekwereld te vergaren. Lokale acts pikken hier een graantje van mee tijdens Grunnsonic, een gezamenlijk initiatief van ESNS en POPgroningen. Op donderdagavond wurmt 3voor12 groningen zich in de volgestroomde benedenzaal van studentenvereniging Cleopatra om te kijken hoe de organisatie daar heeft uitgepakt.

Ten Years Today

Ten Years Today doet bij aanvang gelijk een boekje open. Met openingsnummer Praise The Shit laat het trio horen meer waardering te hebben voor positieve gebeurtenissen door zich door negatieve dingen heen te slepen. In de set die volgt, speelt het gezelschap louter nieuw werk. Ten Years Today heeft de vorige EP Hold Me Tight helemaal achter zich gelaten en brengt vanavond een nieuwe sound ten gehore.

Het recente werk vertoont veel overeenkomsten met Red Hot Chili Peppers. Meanderende baslijnen, spuwende vocalen, levendig gitaarwerk; het Groningse drietal weet zeker raad met dit nieuwe geluid. De composities zijn goed uitgedacht: de partijen hebben diepgang en er zit veel variatie in de nummers. Dit optreden laat zien dat de heren op de goede weg zijn.

Ten Years Today

The Desmonds

Na deze set komen The Desmonds ten tonele. Zelf vergelijken deze nieuwkomers in de Groningse muziekscene zich met Arctic Monkeys en The Kooks. De pentatonische lijntjes die deze heren uit hun felklinkende Fendergitaren trekken, rechtvaardigen deze vergelijking. Met hun gelikte sound en de nonchalante surfuitstraling creëren The Desmonds een aangename Britse zomervibe. Blijkbaar heeft het publiek hier tijdens deze donkere dagen wel behoefte aan: er wordt gretig gedanst en gesprongen, en er ontstaat zelfs een moshpit!

Een minpunt aan het optreden is het stemgeluid van zanger Rob Schoenmakers. Zijn stem klinkt vlak en bij hem ontbreekt het nasale, gearticuleerde accent waarmee zijn Engelse collega’s zich naar de top gesnauwd hebben. Daarnaast mogen de composities beter uitgedacht worden. De nummers klinken af en toe wat eenvoudig. Ondanks deze punten weet het optreden van The Desmonds wel te overtuigen. Deze band mogen we in de gaten houden.

Desmonds

FLCTS

Op het podium maken de gitaarversterkers plaats voor de synthesizers van FLCTS. Dit elektrotrio is ooit begonnen als duo, maar heeft een extra synthesizerman geregeld, zodat zangeres Rebecca Kreyenberg zich volledig kan focussen op haar zang- en dansperformance. Kreyenberg gaat helemaal op in het zware elektronische geweld en gelooft duidelijk in wat ze doet. Haar mysterieuze danspassen en onvoorspelbare zanglijnen passen goed bij het duistere synthesizerwerk. Helaas legt FLCTS weinig contact met het publiek. Het trio speelt meer voor zichzelf dan voor de zaal. Cleopatra loopt leeg en FLCTS weet de aandacht aan het eind van de avond niet meer vast te houden. Dat is jammer, want het drietal lijkt voldoende potentie te hebben.

FLCTS

Ten Years Today

Ten Years Today

Ten Years Today

Desmonds

Desmonds

Desmonds

Desmonds

FLCTS

FLCTS

FLCTS