De Corner Pub is om 22:00 uur al lekker volgestroomd voor het optreden van de Boogie Chillers. Dit trio met o.a. leden van Green Hornet en The Drugs speelt naar eigen zeggen: garagerock-billy-soul-bluespop of : “de missing-link tussen The Gories en QOTSA”. Ik zag ze in oktober 2010 en sindsdien is de band duidelijk gegroeid: de licks klinken strakker en de chemie tussen de twee gitaristen is verbeterd. Zo is er nu nog meer dynamiek door de rustige stukjes die worden afgewisseld met gitaarerupties. Een veelvoud van stijlen is te horen maar het klinkt nergens gekunsteld en het swingt.

Door naar Shadrak: daar staat Mansell op het punt van beginnen. Mansell is het vervolg op bands als Wishing Tree en Halfaday want ook hier zien we zanger/gitarist Bert Volmer in combinatie met bassist Henk Drent en drummer Bert Zengerink. Nieuw is de toevoeging van Douwe Oppewal als extra gitarist, en dit zou een stijlverandering hebben kunnen betekenen want Douwe kennen we van "dik hout zaagt men planken" bands als Riff Randell en Cheating Hearts. Niets van dit alles; Mansell staat voor bedachtzame pop met gestructureerde gitaarpartijen en weinig vuurwerk. Gedegen indiepop.

De laatste halte dan: Cafe Marleen biedt plaats aan Inge van Calkar And Friend, en dat blijkt een contrabassist te zijn die de mooie liedjes van Inge ondersteund. Zij is een singer-songwriter met een mooie stem. Dit jaar was ze nog op tour door Duitsland met band, Zaza, maar als duo klinkt het eigenlijk ook prima, met  een toegift een cover van The Beatles als onverwacht lekker toetje.