De authentieke blues lijkt dit jaar weer wat beter vertegenwoordigd dan de afgelopen edities, getuige het programmeren van o.a. the Blues Caravan, Hayward Williams en Eric Bibb maar daarnaast zijn er ook een paar potentiele juweeltjes in huis gehaald die het "rhytm" gedeelte invulling moeten geven. Grote namen zijn dit jaar Jools Holland, Koko Taylor and her Blues Machine en Th’ Legendary Shack*Shakers. Om maar met de eerste te beginnen: Jools Holland is natuurlijk bekend als presentator van het geweldige "Later with Jools Holland" live muziekprogramma op de BBC, maar daarvoor was hij al pianist van de band Squeeze en bovendien is hij met zijn Rhythm & Blues Orchestra een graag geziene gast op festivals. Koko Taylor is een blueslegende uit Chicago die in haar carriere van meer dan 50 jaar zo'n beetje alle awards heeft binnen gehaald die je maar kan winnen. Haar laatste plaat "Old School" werd wederom genomineerd voor een Grammy en de titel geeft aardig weer waar we haar kunnen plaatsen. Th’ Legendary Shack*Shakers zijn natuurlijk geen onbekenden alhier; in 2005 stonden ze al op het festival en was het hun opwindend uitbundige mix van rockabilly, punk en country die de Oosterpoort in beweging bracht - een reputatie die ze een jaar later nog eens bevestigden door een stomend concert in Vera. Ook op herhaling in Grunn en wat mij betreft dé sensatie van de afgelopen editie van het Take Root festival, is de relatief onbekende Luke Doucet; hij stond op TakeRoot in het kader van een presentatie van het Six Shooter-label maar stal met zijn geweldige uitstraling en witte Gretsch de show. Een performer pur sang die alle registers van zijn gitaar open kan trekken en daarnaast ook nog mooie liedjes maakt. Deze keer speelt hij samen met Oh Susanna, een zangeres die net als Doucet uit Canada komt en deel uit maakt van de grote groep veelbelovende rootsmuzikanten die dat land de afgelopen jaren heeft voortgebracht. Daaronder kunnen we ook Loomer Scharen; deze band uit Toronto wordt wel vergeleken met de legendarische alt.country band Uncle Tupelo en dat is een groot compliment. Hun laatste plaat Songs of the Wild West Island werd bejubeld en ook live schijnen ze goed uit de voeten te kunnen. Kon wel eens de verrassing van de avond gaan worden. Als die kwalificatie tenminste niet weggekaapt wordt door Boris McCutcheon & the Saltlicks - een geweldige singer songwriter met een puike begeleidingsband die country, folk en rootsrock vermengen tot een rauw geheel. Ook niet te versmaden: Malcolm Holcombe; een singer-songwriter zoals je ze graag ziet, met een gruizige stem die het leven heeft geleefd; mooie liedjes en zeker een aanrader voor liefhebbers van, pak 'm beet, Tom Waits. Moeilijk in een hokje te stoppen qua stijl omdat er zowel blues, folk als americana invloeden in zijn werk zitten. Tot slot een speciale vermelding voor Big John Bates & the Voodoo Dollz; een band die het percentage vrouwen op de podia in één klap flink verhoogt want frontman (dat dan weer wel) Big John Bates wordt on stage begeleid door maar liefst drie Voodoo Dolls. Fans van the Cramps kunnen hun hart ophalen aan de psychobilly met flink veel show. 3 mei in de Oosterpoort in Groningen. Het complete programma: Jools Holland and his Rhythm & Blues Orchestra featuring GILSON LAVIS and guest vocalists RUBY TURNER & LOUISE MARSHALL Koko Taylor and her Blues Machine The Hoax Th’ Legendary Shack*Shakers Guy Davis Boris McCutcheon & the Saltlicks Dirty Sweet Andi Almqvist The Blues Caravan: Shakura S’Aida, Deborah Coleman & Dani Wilde Oh Susanna & Luke Doucet Malcolm Holcombe Eric Bibb Seth Walker Alvin Youngblood Hart The Rhythm Chiefs Big John Bates & the Voodoo Dollz Loomer Hayward Williams