Ook dit jaar doet de Popronde Groningen weer aan en biedt een ruime keus van bands en artiesten verspreid over een twintigtal kroegen. Voor wie aan de hand van de namen op de flyers nog geen keuze kon maken gaven een aantal deelnemende bands in Plato alvast een voorproefje. Vervolgens was de echte aftrap in Puur! waar men onder het genot van een speciaal samengestelde maaltijd kon luisteren naar de emo-rock van Believeosadoubt. Gelukkig speelde de jongens uit Groningen een licht verteerbare akoestische set. In blowcafé De Zolder maken The Suicidal Birds hun owpachting. Deze twee Friezinnen spelen snoeiharde trashpunk met een drumcomputer en hoewel dit niet de perfecte muziek lijkt voor een kroeg als De Zolder, is het toch aardig druk. Het eerste nummer dat ze spelen valt in het water. De microfoon staat veel te zacht en de zang is niet te horen maar zodra dat probleem door aanwijzingen van een behulpzame toeschouwster is verholpen, herpakken ze zich en weten ze er alsnog een erg goed optreden van te maken wat ook de bezoekers kan bekoren. Ondertussen komen alweer andere verslagen binnen van iemand die zich "De Eilander" noemt en heeft opgetreden in Cafe Style. Speurwerk levert op dat hij "kleine, simpele popliedjes met een etherisch, zorgvuldig gearrangeerd geluid" maakt. De verslagen varieren van: "vet mooi!" tot "melancholisch en irritant". De laatste luid: "Je moet ervan houden" en met zulke wisselende kritieken zal dat ook wel het geval zijn. En dan is het op je gevoel af gaan en een kroeg binnen stappen waar je anders misschien nooit aan had gedacht. In de Pacific spelen the Feromones. Eerder dit jaar waren ze het voorprogramma van Five o'clock Heroes in Vera, inmiddels zijn ze weer een stuk verder gegroeid. Met een afwisselende set en een uniek stemgeluid weten ze Pacific tot de nok toe vol te krijgen. Na dit rustige intermezzo is het weer tijd om de trommelvliezen eens goed te laten trillen. Tijd voor The Gecko Brothers in Café Knarie. Deze gasten spelen Peter Pan Speedrock-Rock en dit doen ze in het geheel niet onverdienstelijk. Met een ijzersterke routine knallen ze de ene na het andere "drinking song" de kelder van de Knarie in. En hoewel de zanger gelijk heeft als hij zegt: "Jullie zijn volgens mij meer van het blowen!" blijft het publiek wel staan bij nummers als Let's get drunk. En terecht want The Gecko Brothers spelen gewoon heel erg sterk. Voor de deur van de Kar staan inmiddels al een aantal mensen te wachten voor the Madd. Deze maand komt hun debuutplaat uit op het Excelsior label en het is duidelijk dat ze veel live ervaring hebben. Geroutineerd en met veel plezier spelen ze hun vrolijke nummers en bij de aankomende single 'Jump Now' wordt er ook voorzichtig meegedanst door het publiek. In het elegante café Style aan het Zuiderdiep werd men vermaakt met de door o.a. Bruce Springsteen geïnspireerde liedjes van Eilander, een solo-muzikant die melancholische zang combineerde met semi-akoestische gitaar. De artiest had veel weg van een singer/song-writer, maar werd door de Popronde niet zo gepromoot. Gedurende de eerste helft van het optreden bleef het redelijk rustig met alleen matig applaus, maar naarmate het voller werd in Style werd er ook uitbundiger geklapt. De nummers bleven echter droog en droevig, ondanks het feit dat ze klonken als zorgvuldig gecomponeerd kunstwerkjes. Dan speelde in De Kult nog het Rotterdamse trio Doktor Schnit, een geniale groep muzikanten die zonder gebruik te maken van eerder opgenomen samples live atmosferische drum & bass maakten, al noemden ze het zelf "analog dance". De muziek was groovy, intellectueel, zinnenprikkelend, vrolijk en zorgde ervoor dat je baalde dat er geen ruimte was om te dansen. Met één bassist, één drummer speciaal voor de lage tonen en een andere drummer puur voor de hoge tonen wisten deze artiesten zó overtuigend "elektronische" muziek te maken dat je je ging afvragen waarom producers van dance überhaupt een computer gebruiken.