Het leuke van de Popronde is natuurlijk dat je leuke bandjes ziet, maar je komt ook nog eens ergens. Wanneer kom je nou in café Het Café of het Hooghoudt Proeflokaal? Daarbij komt ook dat de combinatie leuke bandjes plus leuke kroegen vaak erg gezellig uitpakt. De avond begint in Café Buckshot met de band Cool Genius. Zij maken typische ‘reclamemuziek’ en doen vooral het eerste deel van hun naam eer aan. De muziek is hartstikke cool, maar meer dan leuke deuntjes is het toch niet. En het is allerminst geniaal. Druk is het wel. Bij het eerste concert van de Popronde kun je letterlijk geen vin verroeren. Dan is het tijd om naar O’Ceallaigh te gaan, waar de tweemansformatie Lo-Lite optreedt. Ze spelen met hun combinatie van blues, punk en trash typische one man band muziek. Opgefokt, overstuurd, melodieloos, vies en slordig, en daar moet je maar tegen kunnen. Ondergetekende doet dat absoluut. In Het Café speelt de Nederlandstalige feestband Nou En. De muziek is erg voorspelbaar, nogal amateuristisch en niets bijzonders. Maar het weinige publiek dat er op afgekomen is, lijkt het wel te waarderen. Op weg naar Chaplin’s Pub komen we nog langs het Hooghoudt Proeflokaal, waar La Manouche optreedt. Wat een opluchting, vergeleken bij de vorige band. De gipsyswing die deze heren maken is oprecht en lijkt geïnspireerd door Noord-Italiaanse volksmuziek. Wat ook erg belangrijk is, en wat bij de andere bandjes soms mist, is de techniek. Deze oude mannetjes spelen zo goed dat het onmogelijk is niet van ze te houden. Dan is het tijd voor de laatste band van de avond (ook journalisten worden moe): Yukka. Zij spelen in Chaplin’s Pub en ze spelen vrolijke, opgewonden en pretentieloze collegerock. Weinig anders over te zeggen dan: hartstikke leuk! En zo sluiten we de Popronde 2006 af. Op naar de volgende editie.