Ik wilde deze recensie beginnen met het ontkrachten van het verwijt dat gemaakt wordt tegen recensenten. Wij staan niet achteraan met onze armen over elkaar. Behalve vanavond dan. De zaal was om tien uur namelijk al helemaal volgepakt met andere Drive-By Truckers. Oude Neil Young-fans die hun kans schoon zagen om voorgoed afscheid te nemen van Vera. Het podium wordt bezet door vier mannen en een vrouw. Van de vijf bandleden zingen er drie grote zangpartijen. Dit voegt heel wat toe aan de muziek. Één zanger kan soms wat gaan vervelen, zeker na dik twee uur. Niet alleen de zangers, maar eigenlijk alles staat in dienst van de muziek. De drie gitaristen geven elkaar de ruimte om de show te stelen. Er is geen sprake van egotripperij. In deze recensie kan een negatieve noot echter niet ontbreken. Het optreden wordt soms een beetje saai. Net zoals concertregistraties van Neil Young & Crazy Horse saai kunnen worden. De muzikanten zijn zo goed op elkaar ingespeeld dat ze het zich soms permitteren de nummers tot in den treure uit te spinnen. Dit doen ze dan goed en strak, maar in Vera horen nummers eigenlijk niet langer dan twee minuten te duren. Het feit dat ze zo goed op elkaar ingespeeld zijn, is ook te zien aan de podiumpresentatie. Ze staan er af en toe wat geroutineerd bij. Deze bezwaren nemen trouwens niet weg dat het een erg goed optreden was. De Truckers pompten goed door met hun drie gitaren en sleazy bas. En tijdens de toegift dook zelfs Don Chambers nog even op om een nummer mee te doen. Je kon een slechter concert uitkiezen om je laatste avond in Vera mee te maken.