#4df17: Dakota onderscheidt zich wederom van de dreampopkudde
Amsterdams viertal laat Valkhof onstuimig dromen
Het Valkhof is los en een Amsterdams viertal komt op bezoek: Dakota (al nemen ze de California-sound mee). Na een break is de band terug om te laten zien dat ze niet bij de kudde van dreampopbandjes horen. Er zijn zelfs nieuwe nummers. Is dit een teken dat Dakota de smaak weer te pakken heeft?
Op papier is Dakota de zomeravondvulling die je kunt verwachten. Zoals ze zelf zeggen, moet lekker wegdromen zeker tot de mogelijkheden behoren. Die summer romance vibe met zoete lyrics. Maar vergis je niet: Dakota laat soms wat zien dat er nog een bite in het genre zit die zelden tentoon wordt gesteld.
Het stugge publiek opwarmen, zo aan het begin van deze week fijnproeven, is een ondankbare taak. Een taak die ze met verve uitvoeren. Het is een energierijke en een prettig volle sound. De band zoekt zijn heil in de tempoversnellingen die leiden tot een grotere climax dan men verwacht. Denk aan Warpaint in een opzwepende bui. Het publiek lijkt aangenaam verrast.
Wellicht kan de liveperformance nog wat bijgeschaafd worden als je er met een kritisch oog naar kijkt. Enige ervaring en professionaliteit spreken er wel uit. Helaas voelt de show over de kleine drie kwartier nog niet constant genoeg aan om over de volle lengte boeiend te zijn. Toch doemt er iets moois op aan de horizon. Nieuwe single ‘Silver Tongue’ lijkt een fikse stap in een nieuwe richting. Wolf Alice in de dop? Wie weet. Variatie is altijd een plus. Die ‘volle zaal’ komt er wel.
HET MOMENT
De luide soundcheck aan de overkant van het knusse Valkhof was tijdens de show een zeer onwelkome, want Dakota lijkt in een aardige flow te geraken. De band houdt standvastig vast aan de stijgende lijn en de sterke all-round afsluiter ‘Icon’ is dan ook een prettig tot ziens.
Volg alle recensies, fotoverslagen en andere artikelen in ons dossier van de Vierdaagsefeesten.