#4df17: Fratsen is springlevend

"Ietsje stram en vele rimpels rijker, maar feller dan ooit...", zo begint de bio van Fratsen na hun comeback-plaat Caspar uit 2015. De band, die in de vroege jaren negentig furore maakte met de humoristisch (maatschappij)kritische teksten en hoekige gitaarrock, is overduidelijk aan een tweede jeugd bezig. Geen trip down memory lane voor de heren, maar een comeback die met dezelfde urgentie gebracht wordt als de messcherpe humor van frontman en cabaretier André Manuel.

Dat aan het bovenstaande citaat geen woord gelogen is blijkt al gelijk bij het lekker stevige openingsnummer, 'Dans!'. De band betreedt badend in het licht het podium, het silhouet van André Manuels karakteristieke robbedoes-kapsel tekent zich scherp af door de podiumverlichting. Dan wordt duidelijk dat de Twentse band nog springlevend is.

Het tempo ligt vandaag sowieso hoog. Nieuw werk wordt moeiteloos afgewisseld met oude Fratsen en Krang-favorieten als 'In Ons Dorp', 'Kraaien', 'Drinkebroer' en slotnummer 'Pimpelmees' (het Nederlandstalige antwoord op Hendrix' 'Purple Haze'). Een song waarin André Manuel maar weer eens bewijst niet alleen een begenadigd tekstdichter te zijn, maar ook een zéker zo getalenteerde gitarist. Van de nieuwe nummers maakt vooral het aan (geestverwante) Roos Rebergen opgedragen 'Achterlijk aantrekkelijk' indruk.

HET MOMENT:
Eén moment is moeilijk te kiezen. Omdat de hoogtepuntjes elkaar in hoog tempo opvolgen. Zo is er de sterke opening, of de klassieker "Kraaien": de song uit André Manuels Krang-tijd over zijn "gedroomde" begrafenis, waarvan de tekst zich zo op het Waalstrand op het Eiland afgespeeld zou kunnen hebben. Als de laatste tonen van 'Pimpelmees' geklonken hebben staan de grootste Fratsen-fans nog lang te scanderen om een toegift in de stromende regen, terwijl de rest beschutting zoekt in het Eiland's Club de Ville.

Volg alle recensies, fotoverslagen en andere artikelen in ons dossier van de Vierdaagsefeesten.