Island Vibes niet druk, wel sfeervol
Dansen in een opperbeste vibe, tot het bitterzoete einde
De kleine zaal van Doornroosje was het toneel voor de eerste Island Vibes van dit jaar. Dat wil zeggen: in hartje winter dansen alsof het zomer is en je het zand tussen je tenen voelt kriebelen. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen wilde graag uit haar winterdepressie en nam vast een voorproefje op de zomer.
De eerste Island Vibes van het nieuwe jaar was een wat kleinere editie en vond plaats in de kleine zaal van Doornroosje. Inclusief gasten, vrienden en anderszins aanverwanten trok deze avond toch nog zo'n 120 mensen naar de parelwitte, zij het imaginaire, stranden. Het is de vibe die telt per slot van rekening. En die was opperbest, eigenlijk. Veel mensen kenden elkaar (of leken elkaar te kennen, of deden alsof ze elkaar kenden uit wellicht vorige levens) en er hing een gemoedelijk soort doe-mee-samen-lekker-apekooien-gevoel in de lucht. De dansvloer als speeltuin en niet als veemarkt, catwalk, of havencafe... daar kan ik me wel in vinden.
De dj's die deze keer de speeltuin mochten voorzien van een passende soundtrack waren waarachtig geen kinderachtige plaatmengers. Ze gaven de speeltuin een stijlvolle context. Juan Barros gaf het startsein met een hem op het lijf geschreven multimuzikaal repertoire, waarbij de house weliswaar steeds als basis terugkomt, maar de excursies geen uitzondering maar regel vormen. Deze dj heeft waarlijk een eigen niche-je ontdekt en overtuigend ingenomen... Een beetje van zichzelf en un poco loco latino. Volgende in de serie was de al behoorlijk ervaren Simone, een welbekende van de Island Vibes. Haar overdachte fusion van techhouse, minimal en progressive vibes dropte wonderwel bij het aanwezige klapvee-by-proxy en stuwde hun beweeglijkheid nog wat verder op.
Luuk Kielen mocht na zorgvuldige klaarstoming de laatste hand leggen aan wat misschien qua opkomst niet de meest spectaculaire Island Vibes was, maar qua sfeer en muziek zeker geen verloren avond was. Kielen vatte dat goed samen in zijn laatste set van de avond: een in elkaar geklonken geheel met als werktitel progressive, maar opgebouwd uit elementen across-the-board - acid, minimal, nuskool breakz, techno. Druk was het niet meer op de dansvloer maar wat er was danste hevig en bleef dat doen tot het bitterzoete einde. Ik heb in ieder geval mijn bakkie progressive wel eens veel conservatiever gedronken. Eind goed al goed, dus. En op naar de volgende Island Vibes!