Piepschuim is steeds anders
De band speelde een fijn optreden in In De Blaauwe hand
Vaak loont het de moeite om op een zondagavond café In De Blaauwe Hand in Nijmegen binnen te lopen. Al is het alleen maar omdat het een bijzonder prettig café is. Soms is het er extra prettig. Dan speelt er een leuke band. Op 27 juni 2004 trad Piepschuim aan.
De drie heren van Piepschuim genieten van het spelen. Elke noot en elke maat. Alles wat goed gaat en elke misser. Ze stralen en spelen hun muziek met plezier. Geen wonder ook. Wie hen kent, zal onmiddellijk beamen dat Piepschuim muziek maakt die plezier brengt. De absurde teksten zijn tegelijk grappig, poëtisch en ontroerend.
Wat ervan te verstaan is. Want dat moet je in In de blaauwe hand op de koop toe nemen. Het publiek zit achter de trap en ziet de band maar half. Dat is bijna symbolisch voor de toegankelijkheid van de band. Je moet ze namelijk wel begrijpen. Maar ben je in staat om door die trap heen te kijken, dan heb je met Piepschuim een fijne avond. Je hoort liedjes die je al kende, je hoort liedjes die je nog niet kende.
En wat het leukste is: je hoort liedjes die je al wel kende in een ander jasje. Als je vroeg genoeg binnen was, hoorde je Jacco de nummers zingen die Cor normaal gesproken zingt. En hoewel ik niets ten nadele van Cor zeg, was dat toch aangenaam anders.