Versterkt Sequence uitstekend
Hoe een woensdagavond toch leuk kan zijn
In het kader van ‘Heroperachtig’ speelde het duo Sequence (men is naarstig op zoek naar een nieuwe snarenplukker na het recente vertrek van de bassist) zowel een akoestische, als een versterkte set. Voornamelijk het versterkte jasje zat de dames deze avond in De Opera als gegoten.
Sequence is de vierde band die deze week het podium van De Opera beklimt. Deze hausse aan bandjes vindt plaats ter ere van de recente verbouwing. De noemer: Heroperachtig. En het dient gezegd: het café is duidelijk geschikter voor bandjes dan voorheen het geval was. Vooral de verwijdering van enkele pilaren zorgt dat de bands ook voorin het café nog goed zichtbaar zijn. Zeker bij Sequence is dat een groot voordeel, want het voorkomen van de gezusters Janne en Yoni Vereijken mag er zeker wezen.
Gelukkig valt er ook op het muzikale vlak voldoende te genieten. Het duo speelt deze avond twee sets. De akoestische set waarmee aangevangen wordt, kenmerkt zich door licht cabareteske luisterpop. Afwisselend bespelen de dames gitaar, piano en bas. Janne is de zangeres van het stel, Yoni neemt de achtergrondvocalen voor haar rekening. De muziek van Sequence ligt makkelijk in het gehoor. Het voordeel hiervan is dat je je moeilijk aan de muziek kan storen. Het nadeel is dat het een stuk moeilijker is de aandacht van het publiek goed vast te houden. Met eigen materiaal en een flink aantal covers -Velvet Undergrounds 'Femme Fatale' wordt nog opgedragen aan de schrijver dezes - weet de band echter redelijk te overtuigen. Het tweede deel van de set is zoals gezegd versterkt. Dit betekent ten eerste dat de elektrische gitaar tevoorschijn getoverd wordt en dat Yoni achter het drumstel kruipt.
Daarnaast betreedt interim-bassist Erik het podium, om het tweetal bij te staan. De band blijkt duidelijk over meer zeggingskracht te beschikken dan tijdens het eerste deel van de show. Sequence kan versterkt haar ei veel beter kwijt, met een swingende set en podiumprestatie tot gevolg. Een extra vermelding moet ten slotte uitgaan naar de nummers waarin ene Alex de banjo bespeelt. Volgens de dorpspomp is dit de eerste keer dat de goede man een riedeltje meespeelt met Sequence en het klinkt zeker niet verkeerd. De meeste nummers blijken echter ook zonder muzikale opsmuk als een huis te staan. Al met al dus een uitstekende besteding van de anders zo saaie woensdagavond. Tekst: Hans C. Rebers / Foto's: Christiaan Mennink