In de Valkhofkapel vind je traditioneel de kleine verrassingen van het Valkhof Festival. In dit geval Loup Uberto. Een frêle Fransman die met bizarre instrumenten en apparaten een experimenteel muzikaal optreden verzorgt.
Het publiek mag vanwege de regen iets eerder naar binnen, waar de muzikant onverstoorbaar zijn instrumenten test: een soort doedelzak van pvc-buis, een meer traditioneel ogend houtinstrument en diverse transistorradio’s. Dan staat hij op en verdwijnt naar buiten, het publiek achterlatend met een verkeerd afgestemde radio waar tussen ruis af en toe flarden tekst of Italiaanse opera klinken.
Vervolgens keert hij terug, zet de transistor op zijn hoofd en begint klanken uit te stoten. Het ziet er maf uit, maar het klinkt goed. Haast sacraal. Oriëntaalse zang die past bij de Byzantijnse kapel, vol gevoel gebracht. Het publiek is doodstil.
Het is een intieme gebeuren omdat je als publiek zo dicht op de muzikant zit terwijl die er zelf bij zit alsof hij alleen op de wereld is. Na een tijdje knikt hij echter minzaam met zijn hoofd, ten teken dat er geapplaudisseerd mag worden. En pas helemaal aan het einde van de performance maakt hij eventjes oogcontact. Maar dat is genoeg, zijn muziek is zijn expressie en daarmee heeft hij het allemaal gezegd. (HM)