De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van The Flea-Pit - The Life And Times Of Doug Jaranski.

De band

The Flea-Pit is een nieuwe band. Een band die deze week hun debuutalbum uitbrengt en die zaterdag 11 januari a.s. tijdens Metalfest No Sleep 4 in Westervoort een soort releaseshow geeft. Als je het zo beschrijft, klinkt het weinig bijzonders. Het is echter allesbehalve gewoontjes. Die ‘nieuwe band’ wordt namelijk gevormd door muzikanten die alleszins door de wol zijn geverfd.

The Flea-Pit bestaat uit Harald te Grotenhuis die we de laatste jaren vooral kennen van Diggeth, maar die ook daarvoor al zijn strepen heeft verdiend in de muziek als gitarist bij Wicked Mystic. Hij werkt samen met Wily van Haren, de toenmalige drummer van Wicked Mystic. Zij vormen The Flea-Pit en ze hebben iets heel gaafs gedaan.

Donderdag 9 januari a.s. komt het uit. The Life And Times Of Doug Jaranski, een album dat is gebaseerd op een stripboek, getekend door Wily van Haren. De strip en het album hebben een fantastische wisselwerking met elkaar. Het album is geschreven met het stripalbum als basis, maar het stripalbum is ook weer beïnvloed door de muziek die de mannen geschreven hebben. En de muziek? Metal! Hard, strak, no-nonsence, zoals je verwacht van twee metalheads.

De muziek

Zoals je verwacht van Harald en Wily bestaat het album grotendeels uit metal. De opening alleen al is werelds. Iemand steekt een sigaret aan, zucht een keer en dan komt de bak herrie over je heen. ‘Blood Red Awakening’ roept direct associaties op met Black Sabbath en Motörhead. Terzijde bedenk je dat alles in elkaar is gezet door slechts twee mensen. Niks sessiemuzikanten, niks vriendjes die geholpen hebben met inspelen of wat dan ook. Harald en Wily did it all! Wily drumt en speelt keyboard. Harald gitaart, speelt bas, keyboard, banjo en zingt het ook nog eens. Bovendien hebben ze zelf alle koren gezongen. Overal waar je meerstemmige achtergrondmuziek hoort, hebben de mannen met verschillende zangstemmen zitten fröbelen tot het naar hun gading was. Maar alles met z’n tweeën.

Een van de hoogtepunten van het album is ‘One Of A Kind’, naar aanleiding van de enige seksscene in de strip. Het nummer begint met gesproken woord van Harald maar levert binnen seconden een Iron Maiden-vibe waar je kippenvel van krijgt. Bijzonder opvallend daarbij is de zang, die buitengewoon helder en clean is. Helderder en cleaner dan bijvoorbeeld in het nummer ‘Books’, dat een regelrechte ode lijkt te zijn aan thrashmetal, net als ‘The Barfly’ trouwens, dat begint met onvervalste schlagermuziek, maar gelukkig overgaat in strakke riffs.

Het oordeel

The Life And Times Of Doug Jaranski is een ongekend project. Gewoonweg sensationeel. Hoewel het album heel erg goed wegluisterd zonder de strip erbij, is het één pas compleet met het ander. De strip met het album en het album met de strip. Als je het album per se in een hokje wilt stoppen, komt daarop waarschijnlijk het label ‘thrashmetal meets speed metal meets NWOBHM’. Heerlijk, vet, snel, strak.

The Flea-Pit is een band die, vanwege het hele concept, niet al te veel zal optreden. Des te bijzonderder is de première op 11 januari a.s. om 18.40 uur op No Sleep Metalfest 4 in Westervoort. Een aanrader voor iedereen en een hele vette opwarmer voor de 3voor12 Gelderland Awardshow.

Lees ook het interview met The Flea-Pit