De afgelopen jaren is Kamasi Washington uitgegroeid tot een onmisbare artiest en werkt hij hard om dat zo te houden. Sinds zijn drie uur-durende succesalbum The Epic (2015) en samenwerkingen met onder meer Kendrick Lamar, Flying Lotus en Thundercat lijkt alles wat hij aanraakt in goud te veranderen. Voorlopig lijkt er nog geen einde te komen aan de ambities, de creativiteit en het enthousiasme. Ook het dubbelalbum Heaven and Earth (juni 2018) klokt in op ongeveer 2,5 uur en in de aanloop naar deze release speelt de saxofonist maar liefst 26 Europese shows in 33 dagen. Op 28 mei is Doornroosje aan de beurt. Als we de voortekenen mogen geloven belooft het een waar jazz-spektakel te worden.

Ondanks dat The Epic hoog scoorde op de eindejaarslijstjes en Kamasi lovende kritieken krijgt voor zijn aandeel op de platen van wereldartiesten hoeft het bordje 'uitverkocht' vanavond niet op de deur. Deels zal dat te wijten zijn aan het feit dat hij deze week naast Nijmegen ook Amsterdam en Den Haag aandoet. Het aanwezige publiek is wel duidelijk enthousiast: een gezellige mix van gasten die je normaal op North Sea Jazz dan wel Best Kept Secret zou verwachten. "Are you ready?" vraagt Kamasi uitdagend kort nadat hij het podium op is gekomen. Het publiek reageert enthousiast, en zo begint een twee uur durende reis door het oeuvre van de Amerikaan.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Het concert

Kamasi Washington

Maandag 28 mei 2018
Doornroosje Nijmegen

© Roger Jansen

Kamasi Washington

Volgde er een vliegende start?

Met ‘Change Of The Guard’, opener en een van de hoogtepunten van zijn labeldebuut, knalt Washington er gelijk met twee gestrekte benen in. Patrice Quinn fungeert vanavond behalve als lead zangeres ook als vervanger van het veelkoppig koor: een element dat zo’n prominente rol speelt op The Epic. Deze dubbelrol is haar echter op het lijf geschreven. Ook keyboardspeler Brandon Coleman, die met zijn tropische look op deze zomerse dag niet zou opvallen, gooit alle remmen los en grijpt al vroeg in de set zijn moment.

Er was dus niet gewoon sprake van een anonieme backing band?

Absoluut niet. Hoewel de naam van Kamasi Washington op de gevel prijkt, krijg je tijdens de show nooit het idee dat het enkel om de saxofonist gaat. De frontman doet verrassend vaak een stapje terug om een ander bandlid de hoofdrol te geven. En terecht, want ook de overige bandleden zijn van topniveau. Coleman en bassist Miles Mosley, die met de twee drummers een enorm strakke ritmesectie vormt, stelen meerdere keren de show. Kamasi is de bescheidenheid zelve en het enthousiasme waarmee hij toekijkt naar de solo’s van zijn bandleden werkt aanstekelijk.

(Tekst gaat verder onder de foto)

© Roger Jansen

Kamasi Washington

Weten ze vlekkeloze producties goed naar het podium te vertalen?

De twee uur durende show is opgebouwd uit slechts 6 nummers, 7 als we de drumsolo (met de titel ‘Bobby's And Tony's Day Off’) ook meetellen. Met twee nummers van The Epic, één nummer EP Harmony of Difference en twee van de aankomende plaat Heaven and Earth zijn oud en nieuw werk prima in balans. Onder andere ‘Change Of The Guards’ en de nieuwe ‘Fists of Fury’ en ‘The Space Travelers Lullaby’ komen voorbij: zo bevat de set een aantal van zijn toegankelijkste en meest gevarieerde nummers. Doordat de nummers vanavond echter een stuk langer zijn dan de studioversies (sommige nummers zijn met gemak twee keer zo lang) ontstaat er op sommige momenten toch een gebrek aan variatie. Wellicht hadden ze twee nummers wat kunnen inkorten en bijvoorbeeld ‘The Rhythm Changes’ of een extra nummer van het nieuwe dubbelalbum kunnen spelen.

(Tekst gaat verder onder de foto)

© Roger Jansen

Kamasi Washington

Maar er was nog wel genoeg te genieten?

Daar zorgde Kamasi Washington wel voor. Door gedurende de set te vertellen over de achtergrond van zijn nummers, zijn vader in de spotlight te zetten (Ricky Washington speelt bijna de gehele set mee) en zichtbaar te genieten van het spel van zijn bandleden weet hij de muziek extra lading te geven. Maar ook zonder context is het onmogelijk om niet meegevoerd te worden in de muziek van de band. Als de saxofonist vlak voor ‘The Space Travelers Lullaby’ vertelt dat de track is geschreven na het dagdromen slaat hij dan ook de spijker op de kop: “wie van jullie stond er 4 of 5 seconden geleden nog te dagdromen?” De muziek van Kamasi Washington staat nou eenmaal gelijk aan meegezogen worden naar de exotische wereld van de saxofonist. Een indrukwekkende wereldreis die barst van het enthousiasme en de positiviteit.

Setlist

Change of the Guard
Black Man
Leroy and Lanisha
Truth
Bobby And Tony's Day Off
The Space Travelers Lullaby
Fists of Fury
 

© Roger Jansen

Kamasi Washington