#FR18: Negen aanraders voor de negende editie van FortaRock #FR18: Negen aanraders voor de negende editie van FortaRock

Vorig jaar werd nog maar eens bewezen dat muziek, en in het bijzonder de metal, leeft in de Achterhoek. De eerste editie van Metal on Metal, met onder andere Destruction en Hell op het affiche, kreeg lovende recensies en het festival lijkt daarmee een vliegende start gemaakt te hebben. Het geheim? “Alles begint, ook bij Fortarock, met een flinke dosis enthousiasme en de intentie iets goeds neer te zetten,” legt Erik uit. “Daarnaast is het een kwestie van de juiste mensen op de juiste plek. Johan Godschalk, een Achterhoekse metal-liefhebber, vond het tijd om de metal scene in de Achterhoek weer een plek te geven en koppelde ons aan Loud Noise. Zij hebben de expertise, wij de locatie en middelen. Combineer dat met de Achterhoekse gemoedelijkheid en je hebt de juiste combi.”

Hoewel Erik Ramaker het Fortarock festival nooit eerder bezocht heeft, is hij onder de indruk van de bands die er telkens weer geboekt worden. “Het festival heeft over het algemeen een erg sterke programmering. Er is voor elk wat wils.” Een top drie met aanraders is dan ook niet moeilijk. “Allereerst Death Angel,” aldus Erik. “Als ik een top 10 van metal albums zou moeten maken, dan zou The Ultra Violence daar zeker in staan.” Daarnaast komt ook Opeth in zijn persoonlijke top 3: “die band steekt er bovenuit vanwege de enorme variatie in hun albums. Ik verwacht dat ze op Fortarock een stevige set zullen spelen, maar ook hun ingetogen werk is prachtig.” Als laatste noemt hij Body Count. “Dat is echt jeugdsentiment. Ze speelden destijds net zo gevaarlijk als dat ze er uit zagen en die combi rap/metal die ze er later inbrachten gaat er bij mij goed in.” Een kwestie van tijd dus voordat bijvoorbeeld Death Angel of Body Count op Metal on Metal staan? “Als ze op 24 november (de tweede editie van Metal on Metal – red.) nog een gaatje hebben in de agenda zijn ze zeker welkom!”

(Tekst gaat onder de foto door)

Heidevolk mag met recht een Fortarock-band van het eerste uur genoemd worden: kort nadat Warbringer de eerste editie van het festival had geopend gingen de drinkhoorns de lucht in voor het Gelderse gezelschap. Rowan Middelwijk, beter bekend onder de naam Rowan Roodbaert, kijkt met een positief gevoel naar hun eerste Fortarock ervaring: “de dag voor onze show in 2009 speelden we nog in Oostenrijk, dus we hadden de hele nacht gereden. Bij aankomst werd echter meteen duidelijk dat er goed voor ons gezorgd ging worden. We hadden onze eigen backstage, de catering was goed, en toen we het podium op kwamen was er al een goede opkomst. En dat voor een eerste editie en toch redelijk vroeg op de dag.”

In 2016 mochten de heren dit nog eens dunnetjes overdoen. Het festival was ondertussen verhuisd naar het Goffertpark en de line-up was een stuk groter. “Maar ons inziens heeft dat niets afgedaan aan hoe het geregeld is: de organisatie blijft goed en het was nog steeds een geweldige show met een enthousiast publiek. Toen ik de tweede dag over het terrein liep vond ik het wel lekker dat het ruim opgezet was en dat je nooit over de koppen hoefde te lopen.” Hoewel Rowan graag naar het festival gaat, heeft hij wel een aantal edities over moeten slaan. “Ik stap in de trein, ga een dagje naar het festival, en ben in no time met de trein weer thuis. Fortarock voelt wat dat betreft echt als een thuiswedstrijd. Maar ja, uitgerekend die periode zijn wij natuurlijk zelf ook druk met shows!”

Of hij er dit jaar bij kan zijn is nog niet zeker, maar over de line-up is Rowan erg enthousiast. Sommige bands heeft hij als muziekliefhebber leren kennen, anderen heeft hij juist goed leren kennen terwijl hij op tour was. Baroness komt uit de eerste categorie: “Baroness is een band die ik vroeger veel luisterde, maar al een tijdje uit het oog verloren ben. Ze maken een toegankelijke mix van stoner en metal en stonden enkele jaren geleden garant voor leuke shows. Sinds hun busongeluk (2012; drie leden lagen meerdere weken in het ziekenhuis, twee verlieten uiteindelijk ook de band – red.) heb ik ze eigenlijk niet meer gezien. Ik ben erg benieuwd naar hun ontwikkeling sindsdien en wat het voor hun muziek en hun show heeft betekend.” De tweede groep is juist een oude bekende: Alestorm. “Zij zorgen altijd voor een leuke show met gezellige meezingers. Afgelopen oktober was ook weer een succes, al was ik er toen vooral om bij te kletsen. Sinds onze tour hebben we nog altijd leuk contact.” Is het denigrerend om ze als feestmetal te bestempelen? “Nee hoor, dat is het nou eenmaal. Je hoeft er dan ook geen technische hoogstandjes te verwachten. Maar vergis je niet: de nummers zitten wel erg goed in elkaar!”

Als laatste aanrader ook een oude bekende: de Faeröerse band Týr. “Met deze band hebben we ook getourd, in 2013 nog voor een twintigtal shows in de Verenigde Staten en Canada. Het is alweer lang geleden dat ze in Nederland op een groot podium of een festival hebben gestaan.” Ook muzikaal gezien is Rowan over de band te spreken: “ze hebben traditionele folk omgevormd tot metal, door veel mensen omschreven als powermetal met folk. Het blijft bijzondere muziek.” Naast zijn top drie is hij het ook eens met Jorrit Hompe: “Satyricon is inderdaad ook erg leuk, zeker als ze nog wat oude krakers van Nemesis Devina gaan spelen! En ga niet te vroeg naar huis, want ook Nightwish is altijd goed.”