Bongbreaker uit Arnhem was nog niet eerder in het Nijmeegse te aanschouwen. Hoogste tijd en een goede gelegenheid dus om deze pletwals een keer van dichtbij te ondergaan. Met een goed setje oordoppen op zak staat deze vrijdagavond gereserveerd voor sludge, doom, black en aanverwante eigenwijze metal. Het vriendelijk ogende drietal, de zoveelste in het genre met ‘Bong‘ in de naam (denk aan Bongripper, Bongzilla en vele anderen) staat nog behoorlijk onzeker op het podium. Toch is hun muziek dat geenszins. De heavy riffs doen hun werk naar behoren en een enkel nummer (met name de laatste die ze tijdens hun setje spelen) is zeker memorabel. Over het vocale gedeelte van Bongbreaker kan vrij simpel geoordeeld worden. Kwestie van volledig afschaffen of onderdompelen in effecten. Dit valsige gereutel wordt gelukkig nagenoeg overstemd door de dikke bas en gitaarpartijen. Deze zijn zeer schatplichtig aan bands als bijvoorbeeld Sleep of Electric Wizard. Misschien nog zonder de finesse van laatstgenoemden, maar een lekkere aanzet is het zeker. De drums zijn functioneel en rollen het zaakje prima richting de eindstreep. Een aardig optreden van een relatief nieuwe band die nog wat kinderziektes te verwerken heeft en meer eigen smoel mag creëren, maar over-all gezien goed op weg is.

De Bossche band Fehler stond een jaartje geleden al eens in Nijmegen. Toen stonden ze met bazenbands als Black Tusk en Red Fang in Doornroosje. Echter, veel indruk wisten ze toen niet te maken. Des te verrassender dat vanavond zeker wél het kwartje valt bij ondergetekende. De riffs blazen je de sokken uit de schoenen en de nummers zijn behoorlijk pakkend. Fehler is een strakke en modern klinkende metalband die als in een winkel van sinkel er lustig op los snoept van alle aangeboden zoetigheid. De band, met sterke gitaarpartijen en een prima brulboei, speelt spijkerhard en overtuigt van begin tot eind. Of ondergetekende heeft, als plaatjesdraaier, de vorige keer flink staan slapen, of Fehler is met rasse schreden op weg een van Neerlands lekkerste metalbandjes te worden. Chapeau voor dit viertal. Zéér sterk optreden!

Het Zwitserse Rorcal maakt het karwei hierna vakkundig af. De lompe heavyness, in combinatie met black aandoende metal sleept zich als een allesverslindend monster door de Onderbroek. Het vijftal is voor het eerst in Nederland en nog slechts bij een select groepje bekend, maar daar moet en zal verandering in komen. De band behoort tot een flinke lichting aan nieuwere en vooral zeer interessante bands als onder andere Celeste en Dark Buddha Rising. Bands waarbij grof muzikaal geweld hand in hand gaat met een immense intensiteit. Op zijn Amen Ra’s maakt het eenvormige Rorcal gehakt van de trommelvliezen van de bezoekers. Samen met hen wil je het liefst de hele toko verbouwen en te gronde richten. Tussen de rook, neerdalende stofnesten, strobo’s en ander zichtontnemende middelen gaat de band tot het gaatje. Ze zuigen het publiek mee de diepte in, de hel voorbij. Het is eindbazentijd, hier en nu, in De Onderbroek. Rorcal wint zieltjes voor hun evangelie.

Het leven uit je laten blazen, is fijn. Slopen is goed, het reageert zo lekker af en schept weer wat ruimte voor de ellende van alledag. Met een (ge)wel(d)dadige grijns wandelt uw verslaglegger van deze avond hierna richting openbaar vervoer om voldaan huiswaarts te gaan.