De vierde en laatste ronde trekt minder publiek als de beide vorige afleveringen. Ongetwijfeld een gevolg van de afstand die twee bands afleggen om mee te kunnen doen. Niet veel fans willen 150 tot 200 km reizen om hun local heroes te ondersteunen.

Knuckles Of Frisco opent de avond. Ze brengen een echt toffe set met andere nummers dan in de eerste editie. Het is echt een genoegen om te zien hoe het beter en beter gaat met deze band. Het is bovendien een aardig idee om de drie winnaars van vorig jaar al de avonden te laten openen. Deze bands kunnen zo extra podiummeters maken en voor de competitiebands is de spanning van het eerste op moeten weg.     

Om  precies 21:30 start Wolves Dressed In Sheep uit de omgeving Nijmegen. Ze maken een mix van folk, singer-songwriter en pop. Twee akoestische gitaren, een banjo en melodica-achtige instrumenten vormen de gehele instrumentale bezetting. Geen drums, percussie of bas. De leadzanger zingt de mooie liedjes met verve. De zangeres zingt de tweede stem en soms ook gelijke noten als de leadzanger. Het klinkt in beide gevallen goed samen. De banjo geeft het geheel een wat amerikaans, folk-achtig karakter. Eigenlijk zijn de liedjes op zich zelf hartstikke goed, maar de uitvoering is echter wat slordig. Door het ontbreken van een ritmesectie geeft het geheel de indruk nog niet af te zijn. De melodica helpt om de liedjes af en toe een bijzondere noot te geven. Mooi en uitgebalanceerd is het helaas nog niet.      

 

Red Android is een driemansformatie uit Assen en Groningen. De rockmuziek die ze maken, is beïnvloed door de new wave-periode van het einde van de vorige eeuw. Opvallend is dat de bassist ook de leadzang op zich neemt. Ook deze bandleden hebben de afgelopen jaren in diverse bands veel ervaring opgedaan. De nummers bestaan uit donkere slepende muziek met dito zanglijnen en behoorlijk stevige gitaarpartijen. Oftewel dramatische en tevens heftige rock. Veel nieuws in muzikaal opzicht is er bij deze band dan ook niet te melden, maar de set wordt zeker niet onverdienstelijk gebracht. Als in een band gekozen wordt voor een driemanschap, levert dat tevens een beperking op. Want met een extra instrumentalist zijn de composities een stuk interessanter te maken.

Burning Paris is de hekkensluiter van de avond. De band bestaat uit een zangeres en drie mannen met een basgitaar, drumstel en gitaar. Het viertal speelt stevige en vuige poprock. De invloeden zijn divers: van Guano Apes en Paramore tot Foo Fighters. Van alles een beetje en vooral ook een behoorlijk eigen deel, want een eigen gezicht dat is er wel. De nummers zijn goed gestructureerd met een kop en een staart. De gitaarsounds zijn stevig, de ritmesectie loopt goed en daar zingt een zangeres met ballen bovenuit. Ze heeft een groot bereik en kan technisch behoorlijk goed zingen. Zelfs in de behoorlijk heftige begeleiding blijft ze met gemak overeind en ze weet de aandacht gedurende de hele set prima vast te houden. Burning Paris is een interessante band waar we zonder twijfel nog meer van zullen horen.

Burning Paris wordt de winnaar deze avond en gaat naar de finale op 1 december. Steenkoud komt vrijdag op de wildcard-avond nog een keer terug.