Een beetje vreemd is het wel: twee bandwedstrijden op één avond. In Merleyn vindt tegelijk een voorronde van de Grote Prijs van Nederland plaats. Een bandwedstrijd met een commercieel doel, die op minder sympathie kan rekenen dan Kaf en Koren. Doornroosje is gevuld met vrienden, ouders, kennissen van de bandleden, maar ook met veel studenten die nieuw talent een kans geven. Natuurlijk, er zijn prijzen te winnen, maar optreden in Doornroosje is voor deze artiesten vooral een mooie ervaring.
Toch een nadeel, zo'n avond moeten beginnen. Bij het eerste nummer van The Low Tide staan er hooguit veertig mensen in de zaal. De band maakt volgens de website van Cultuur op de Campus “progressieve pop op geheel eigen wijze”, post-rock volgens de presentatrice van de avond: geen genres waarin je gemakkelijk doorbreekt. Opvallend zijn de positiewisselingen op het podium, zo blijkt de bassist ook toetsen en xylofoon te kunnen bespelen. En heeft hij nou een Sigur Rós-shirt aan? Invloeden zijn hoorbaar, maar The Low Tide is geen klassieke post-rockband: veel zang, veel tempowisselingen. Soms ook te veel: laat die drums maar eens even wachten, en bouw die spanning nog wat langer op om het publiek in je greep te krijgen.