Vandaag staan Dear Jane en NO blues geprogrammeerd in een reeks gratis concerten op zondagmiddag in het Sonsbeekpark: Park Open. Alweer de 20e editie en daarmee een jubileumjaar.
Dear Jane, twee muzikanten zitten op het open podium, de ene bespeelt de cajon, de ander de elektrische gitaar. Het doet aan als een Quentin Tarantino plaatje. Als achtergrond, de bomen en een beetje bewolkte lucht. Het is een broeierige, benauwde hete dag. Het is als een verstild plaatje, waarop ieder moment van alles kan gebeuren. De muziek komt je tegemoet alsof je a lonesome cowboy bent die wegrijdt, met de zon achter zich en als achtergrondmuziek hoor je de mannen van Dear Jane. De muziek is langzaam, lijzig en de stem van de zanger klinkt donker, vol en warm. Americana, een mix van rock, folk en country. Dear Jane speelt vooral langzame nummers vol emotie en een soort van relaxedheid. De nummers gaan vooral over het leven, zo te horen. Het enige wat me opvalt is dat het niet zo dynamisch is, dit komt vooral doordat het niet uptempo is. Maar net als alles is ingezakt gebeurt het opeens: het uptempo nummer Who’s Cooking Tonight. Dit is mooi nummer wat blijft hangen qua zang en gitaarspel. Ik kook in ieder geval niet vanavond en de mannen van Dear Jane volgens mij ook niet.
NO blues begint meteen stevig. De ud (Arabische luit)-speler zet de toon en houdt die het hele concert vast. Hij bespeelt dit instrument fantastisch, alle tonen komen er helder en melodieus uit. Het smelt samen met het spel van de contrabassist, de percussionist en de gitarist. Het is een gemengd gezelschap dat uit verschillende landen komt en bestaat uit vier mannen. Dit is ook duidelijk te horen in de muziek en het past helemaal in elkaar. Hoezo, geen integratie? Hoewel de zanger in het begin een beetje uit de toon valt, blijkt hij in tweede instantie juist goed bij het gevarieerde geluid van de band te passen. NO blues maakt het warmer dan het al is bij Park Open, op een smaakvolle en goed te genieten manier. Wereldmuziek, Arabicana, op deze manier gespeeld, daar kan je geen genoeg van krijgen.