Vanavond doet Rowwen Hèze voor het eerst tijdens zijn clubtour Arnhem aan. Luxor Live leent zich prima voor een optreden van deze jubilerende band. De mensen die rustig willen genieten, kunnen het vanuit achterin de zaal en vanaf het balkon prima zien, voorin kan gedanst -of gehost- worden. En ook de band is erg blij met Luxor Live, zanger Jack Poels noemt het “De zaal met het mooiste plafond waar we ooit onder gespeeld hebben.’’

Rowwen Hèze bestaat dit jaar 25 jaar en hebben in die jaren een grote schare fans in alle leeftijden opgebouwd, die in grote getalen naar Arnhem zijn gekomen. Het optreden is strak, de band is een geoliede machine. Toch worden de nummers niet gewoon afgedraaid, maar met passie gespeeld en met oog voor het publiek, dat al bij het tweede nummer enthousiast meeklapt en -brult. De band laat zich meerdere malen meeslepen door dit enthousiasme en speelt hierop in. Het is duidelijk dat Rowwen Hèze houdt van zijn fans en zij van de band.

Voorman Jack Poels praat de liedjes met een onvervalst Limburgs accent aan elkaar: “Het is Zondag in het zuiden en een goede tijdsbesteding is Wandele.’’ Accordeonist Tren van Enckevort zingt breed lachend mee en ook de bassist waagt zich aan een dansje. De enige die er wat stoïcijns bij staat is de trompettist, vooral als hij de triangel bespeelt. Maar laten we wel wezen, een triangel is niet het meest spannende instrument. Bovendien gaat het bij Rowwen Hèze -bijna allen gekleed in geruite overhemden- niet zozeer om de podiumpresentatie, maar om de muziek en het gevoel. Daarbij zit het vanavond zeker wel snor!

Rustige nummers als Twieje Wurd, November en het prachtige -half in het Nederlands gezongen- Liefde worden afgewisseld met de feestmuziek waarmee Rowwen Hèze boven de rivieren vooral bekend is. Bestel Mar en Limburg ontbreken dan ook niet in de set. Toch zit de kracht van Rowwen Hèze niet in het maken van hosmuziek, maar in de teksten. Een nummer als Vergeate -waarop naar hartelust gesprongen wordt- begint met een boer die zijn jas vergeten is in de kroeg. Maar het eindigt met een wandeling naar het kerkhof van IJsselstijn, met duizenden witte kruisen -en evenzoveel Duitsers- waar de ik-figuur in vrede kan zitten zolang we dit niet vergeten. De tegenstelling tussen de melodie en de tekst maakt Vergeate misschien wel één van de mooiste nummers van Rowwen Hèze.

Dat hiel Holland ooit Limburgs zal lullen, zie ik niet gebeuren, voor Rowwen Hèze maakt het niet uit. Van America tot Arnhem, van club tot theater tot tent, het is altijd genieten en feest met deze Limburgse band.