Het is een rustig en verlaten weggetje, de weg naar jongerencentrum Staddijk. Punklegendes UK Subs en The Vibrators, goed voor een aantal top 40-hits rond 1980, lijken de vleesgeworden tegenstelling, door in vogelvlucht door dertig jaar punkgeschiedenis te gaan.

The Vibrators staat als eerste band op het podium. Deze oude mannen in leren jasjes spelen hit na hit. Bij gitarist Nigel lijkt het net alsof het geen enkele moeite kost om het ingewikkelde gitaarwerk uit zijn zessnaar te krijgen. Hij kijkt geen moment naar de gitaarhals, maar kijkt in plaats daarvan breed grijnzend het publiek in. Tussendoor schudt hij het zweet van zich af (denk: ‘Golden Retriever die uit het water komt’). De drummer slaat strak en hard. Het ene nummer is nog niet afgelopen of hij zet het volgende alweer in. Iets meer tijd tussen de nummers was welkom geweest. Zo nu en dan gooit hij tijdens een minder druk gedeelte een drumstokje de lucht in, vangt hem op en gaat onverstoorbaar verder met zijn fills. Bassist Pete zorgt voor een solide basis, maar zanger Knox lijkt niet helemaal aanwezig. Wellicht een zondagse kater. Het publiek reageert gelaten op The Vibrators, alsof ze de band als opwarmer zien voor het ‘echte werk’, UK Subs.
    
In de pauze tussen de bands loop ik langs de merchandise. Die is volledig afgestemd op het gemiddeld wat oudere publiek. Babykleding is in verschillende gedaantes in de collectie van beide punkbands opgenomen: slabbetjes, t-shirtjes, etcetera. Het meest opvallende item is het limited edition skateboard van The Vibrators. “You should start skateboarding again”, suggereert de man achter de tafel. In de rookruimte zie ik bassist en gitarist van The Vibrators staan. Ik loop naar ze toe om een praatje te maken. Wat een aardige mensen! We praten over Londen, het Engelse popklimaat en seks in auto’s. Pete raadt dat laatste ten zeerste af: “Ik deed het alleen een keer omdat mijn vriendin dat zo graag wilde!”

De tijd vliegt voorbij, dus ik moet me naar de zaal haasten, waar UK Subs net aan het eerste nummer begint. Het is duidelijk dat het publiek voor de Subs gekomen is. Een groepje jonge mensen bouwt vooraan een pitje en schuwt hierbij het gooien met bier niet. Ook bij de wat ouderen vallen de Subs in de smaak, afgaande op het geknik met hoofden en een voorzichtig danspasje hier en daar. UK Subs beschikt over een erg goede bassist. In tegenstelling tot die van The Vibrators speelt hij niet alleen een simpele basis, maar ook allerlei loopjes. Hierdoor is er in de muziek iets minder ruimte over voor leadachtige gitaarpartijen. Waar wel ruimte is, grijpt de gitarist helaas toch nog iets teveel terug op slaggitaar.

Charlie ‘godfather of the UK punk’ Harper lijkt onvermoeibaar op het podium, ondanks het feit dat zijn leeftijd al richting zeventig jaar gaat. Echt geweldig dat hij dit nog doet! Ik zie het mijn opa niet doen en mijn vader evenmin. Rollatorpunk? Vergane glorie? Iedereen die niet in Staddijk was, heeft iets gemist.