Bij het Nijmeegse Handicapped Terror is de zaal al goed gevuld. Dit is een van de eerste optredens van dit gezelschap, maar toch zet de band een vrij aardige set neer. De vrienden van de bandleden maken er al direct een feestje van en de band kan ook rekenen op de nodige actie in de zaal. Handicapped Terror opent het feest, compleet met flauwe (doch hilarische) samples, skippiballen, en een snare die als koekenpak klinkt (ja echt!).

Vervolgens is de beurt aan Anal Penetration. Op het podium staat slechts één persoon met gitaar en een microfoon. Ondersteund door een drumcomputer raast de beste man als een machinegeweer een lading grindcore de zaal in. Een aantal mensen vindt het prachtig en staat vooraan te headbangen, de rest kijkt nog even rustig toe vanaf een afstandje. Over het algemeen klinkt het allemaal vrij aardig, chaos wordt afgewisseld met headbang-momenten. Maar halverwege de set begint de eentonigheid wel lichtelijk toe te slaan. Bekijk hier een filmpje van het optreden.

Snel verder met Bloodbastard dus. Deze heren spelen niet zo vaak in Nederland, maar zijn gewild in landen als Duitsland en Polen. De band brengt hun nummers met wat meer humpa-ritmes en wat minder snelheid dan de rest. Dat wil niet zeggen dat het minder vermakelijk is, Bloodbastard zet een hele aangename en technisch prima set neer. Het leent zich perfect om de nekspieren eens flink toe te takelen, wat het publiek dan ook veelvuldig doet. Bekijk hier een filmpje van het optreden.

Dan is het de beurt aan Cliteater. De zaal is inmiddels stampvol en klaar voor het verjaardagsfeestje van zanger Joost, die na het eerste nummer wordt verrast door een luid ‘lang-zal-hij-leven’ en een lading confetti en slingers. De toon is gezet, en vanaf nu is de zaal omgetoverd tot een complete chaos. Mensen betreden op uitnodiging van de band veelvuldig het podium om daar verder te moshen en mee te schreeuwen, en de mensen liggen letterlijk over het drumstel heen. De muziek van Cliteater steekt goed in elkaar en wordt goed uitgevoerd, voor zover dit bij grindcore te onderscheiden valt. Ook het geluid is redelijk te noemen. Onder leiding van Joost wordt er ook nog een lange polonaise ingezet. Na veertig minuten top-entertainment ruimen de heren het podium voor de laatste band. Bekijk hier een filmpje van het optreden.

Met Rompeprop weet je meteen hoe laat het is: bloederige gewaden, nummers die over de raarste dingen gaan en de droogste aankondigingen. De lijn van chaos wordt doorgetrokken en alle ‘klassiekers’ komen aan bod, van Pelikanenlul tot aan Dislocated Purple Stoma. De skippiballen van de eerste band vinden nog steeds hun weg door de zaal en worden alle kanten opgeslingerd. Na zo’n veertig minuten zit het er dan toch echt op en wordt er nog een tijdje doorgepilst in de aangename temperatuur buiten. Bekijk hier een filmpje van het optreden.