Vanavond vindt de tweede halve finale van Kaf en Koren 2009 in Merleyn plaats. Nadat eerder Mr. Blue Sky de finale haalde, is het nu de taak voor Yesterday’s Men, Partly Disposable en Lysogenic Cycle om beter te zijn dan de rest. Er is naast directe plaatsing ook een wildcard voor de finale te verdienen. Ondanks alles is het een matige avond. Deze halve finale wordt minder druk bezocht dan de eerste. Alle optredens kennen technische problemen en zijn in het geheel niet overtuigend. De hoge verwachtingen uit de voorrondes worden weer niet waargemaakt.
Yesterday’s Men heeft enkele mensen in de gelederen van de Feromones, de winnaar van Kaf en Koren in 2006. Daarvan hebben ze alleen de markante stem van frontman Rudolph Quincy overgenomen. De Mannen van Gisteren beginnen sfeervol met rustige effecten en bouwen langzaam op naar een crescendo. Tenminste, dat denk ik. Ineens zit er een rare breuk in; blijkbaar vanwege problemen met de afstemming van de gitaar. Onverstoorbaar gaat de band door en dan beginnen de keyboardeffecten mij te irriteren. Iemand heeft blijkbaar zijn favoriete voorgeprogrammeerde deuntje gevonden. Sowieso is het irritatiegehalte bij de winnaar van de Battle of the Bands vanavond hoog. Quincy haalt te vaak te theatraal uit en verklaart en passant zijn liefde voor zijn vriendin. Houd het toch gewoon bij de muziek. Die zit namelijk goed in elkaar. De theatrale rock is eigenzinnig, creatief en experimenteel. Er zijn melodieuze intermezzo’s, krachtig gitaarspel en stevige drumpartijen. Qua samenspel klikt het ook tussen de bandleden. Alleen is Merleyn een poppodium en geen theaterzaal.
Bij Partly Disposable is het behoorlijk krap op het podium. Het zevental biedt een rijk arrangement aan instrumentarium. Naast gebruikelijke gitaren en drumstel staan daar nog een keyboard en warempel, een trompet. Die kan al niks meer verkeerd doen gezien de vaak gehoorde spontane reactie: “Cool, een trompet!” En dan ben ik door de hoogtepunten heen. De lichte psychedelica kan mij niet bekoren en is te tam. Er zit weinig variatie in de structuur. Telkens weer rustig beginnen om bij volle rock uit te komen wordt na twee, drie liedjes saai. Er zijn hier en daar wel leuke deuntjes te ontdekken maar dan houdt het ook op. Ook zangeres Lee kan de boel met haar megafoon niet redden. Erger nog, zij is de zwakste schakel in deze machine. De megafoon is een leuk trucje maar heeft nauwelijks een toegevoegde waarde. Het zorgt eerder voor een sterke devaluatie. Opeens schreeuwt zij zo kranig dat ik een kraai die stervende is vrees te horen.
Lysogenic Cycle is de afsluiter van de avond. Met een metalband als afsluiter verwacht ik dat het nog een beetje loskomt. Jammer genoeg zijn maar weinig metalheads te bekennen. De paar die er zijn, laten zich wel zien zoals alleen metalheads dat kunnen. Net zo clichématig als zijn fans is Lysogenic Cycle zelf. Zij bedienen zich van elk cliché dat de metalwereld rijk is. Er wordt volop met de hoofden en de haren geschud. De poses zijn stoer en alle leden, behalve de stilzittende drummer, duiken het publiek in. Leuk om naar te kijken, maar naarmate het optreden vordert, komt de criticus in mij naar boven. Metal is niet mijn genre, maar ik bespeur weinig originaliteit in de muziek van Lysogenic Cycle. Ik heb het allemaal een keertje ergens gehoord. Deze band mist net dat beetje om ook muzikaal te imponeren. En het is me toch een bak herrie! Hoe langer het duurt, hoe meer ik naar de achterkant van de zaal ga. Een recensent met bloedende oren is geen goede zaak.
Ten slotte de uitslag. Yesterday’s Men krijgt loftuitingen voor hun experimentele, creatieve en eigenzinnige muziek maar moet daar niet te ver in gaan. De kwaliteiten van Partly Disposable zitten volgens de jury in het vat, maar nog niet in kannen en kruiken. Het mag dynamischer. Ook de uitwerking kan beter. Lysogenic Cycle kent een explosieve performance maar mag vernieuwen binnen de clichés. Uiteindelijk wordt Yesterday’s Men uitgeroepen tot winnaar van de avond. Ook maakt de jury bekend dat de wildcard naar The Circumstances gaat. De jury is benieuwd naar wat er uit deze band kan komen. Op 11 juni zullen we zien of deze keuze terecht is.