Staddijk Out Loud! beukend van start

Seiphian en Panoptikon: metal die je uit je zwarte kleren blaast!

Tekst: Marloes Arends & Paul Aerts ,

Staddijk Out Loud! is begonnen. Seiphian en Panoptikon betraden de arena en deden er alles aan een ronde verder te komen. Het resulteerde in een avondje ouderwets headbangen!

Seiphian en Panoptikon: metal die je uit je zwarte kleren blaast!

Vanavond trapt Seiphian de talentenjacht Staddijk Out Loud! af met een aardig stukje symfonische metal. Gitaren, drums, zang en zelfs een toetsenist zijn aanwezig op het podium, maar helaas ontbreekt een bassist. Deze is onlangs gestopt, wordt ons medegedeeld door de presentatrice van de avond. Er staat veel op het spel. De winnaar van de wedstrijd krijgt een plekje in de finale van de Roos van Nijmegen, en wint professionele bandcoaching en studiotijd om een cd op te nemen. Verschillende eigen nummers worden gespeeld, maar helaas is de afwezigheid van de bassist erg goed te horen. De onwijs mooie stem van de zangeres maakt een hoop goed, alleen mist ze af en toe wat kracht, waardoor sommige hoge tonen niet overtuigend klinken. De toetsenist is een waardevolle toevoeging met krachtige melodische lijnen, en ook de gitaristen zijn redelijk strak.

De gitaarsolo’s zijn helaas iets minder sterk, daar zou iets meer power en variatie in mogen worden aangebracht. De drummer houdt het tempo er goed in, helaas is er in een nummer een metronoom - vermomd als klok - digitaal toegevoegd, waardoor het nummer minder overtuigt. Het optreden vliegt voorbij en het is zeker de moeite waard. Helaas is het publiek nog niet genoeg opgewarmd om om een toegift te vragen, maar dat betekent zeer zeker niet dat de band niet goed heeft gespeeld.

De concurrent van Seiphian verschijnt als tweede en laatste op het podium. Panoptikon heeft natuurlijk een streepje voor, aangezien de band wel compleet is. Vanaf het eerste moment komt de muziek erg verfrissend over. Zanger Thomas heeft veel gevoel voor ritme, want zijn zangpartijen zijn van verbazend hoog niveau. De band speelt als één geheel. Het is te zien dat de heren het erg gezellig hebben samen. Het nummer Bulldozer klinkt op de MySpace erg mat en een beetje saai, live wordt je weggeblazen! Het nummer wordt sneller gespeeld en de solo’s komen veel beter tot hun recht. Als je het over solo’s hebt, heb je het bij metal meestal over gitaristen. De leadgitarist is ontzettend kundig. Het is doodzonde dat de gitaar te zacht is afgemixt. De man put niet bepaald uit ‘Gitaar spelen voor dummies’.

Zanger Thomas schreeuwt al zijn emotie eruit. En dat terwijl hij tussen de nummers door klinkt als een gemoedelijke huisvader. De band speelt vol overgave en dit werkt zeer positief op het publiek dat dan ook schreeuwt om een toegift. De bandleden schrikken een beetje. Een toegift spelen tijdens een wedstrijd terwijl de eerste band er geen kreeg… Dat moet een hele speciale worden! En dat wordt het ook! Het is ongelooflijk dat de band dit nummer niet in hun oorspronkelijke setlist heeft staan. Het nummer bevat een opzwepende gitaar-riff die inleidt tot een heerlijke solo. De snelheid van het nummer is ongekend hoog. De band geniet op het podium, en dat stralen ze uit!

Conclusies laten we maar aan de jury van Staddijk Out Loud! over. Wel kunnen we concluderen dat het een mooi metalavondje was met twee goede bands.