Seanpenn speelt 25 april zijn voorlopig laatste concert tijdens Club 3voor12 in Merleyn. Zanger Dinant gaat voor acht maanden op wereldreis en daardoor moet de band een lange pauze in lassen.

Maar dat betekent niet het einde van de band, benadrukt de zanger. “We zijn al begonnen met het opnemen van nieuwe nummers. Dit keer doen we het wat anders dan de vorige keren. Ik speel de gitaarpartijen nu in en doe de zangpartijen. De rest gaat de boel afronden wanneer ik ergens aan de diarree ben in Azië. Dat wordt dus het hart vasthouden voor het eindresultaat. Muzikaal bedoel ik dan”, aldus Dinant.

Die angst voor het eindresultaat is niet zo vreemd. Seanpenn begon ooit als emoband, maar is na drie ep’s uitgegroeid tot een gezelschap dat rock en elektronica niet schuwt. Killerbeats worden afgewisseld met galmende gitaarpartijen en beukende ritmes. Ook zijn de mannen niet bang voor het schrijven van lange(re) nummers. De laatste ep Matthiola telde vier nummers en ging qua speelduur over de veertig minuten heen.

De band begon enkele jaren terug en heeft inmiddels een flinke en leuke lijst aan optredens opgebouwd. In 2006 schopte seanpenn het zelfs tot winnaar van de popwedstrijd Ernem Zweet. “En dat terwijl we hadden besloten dat dit de laatste wedstrijd zou zijn waar we aan mee zouden doen. Die popwedstrijden zijn namelijk vreselijk om te doen. Je doet je best en vaak, tenminste in ons geval, wordt je geconfronteerd met een juryverslag waar de honden geen brood van lusten. Daar wordt je niet vrolijk van. Overigens zouden we niet eens in de finale staan omdat metalrockband Diggeth van ons had gewonnen in de voorronde. Maar die zegden af en zo mochten we toch spelen. We wonnen nipt van Lavalu, een overwinning waar iedereen zijn vraagtekens bij had. Op zich niet zo vreemd. Lavalu is een erg goede band met zeer goede muzikanten. Ze hadden van ons mogen winnen. We zien het maar als het zoveelste bewijs dat popwedstrijden eigenlijk niet deugen. Het blijft toch altijd appels met peren vergelijken. Lavalu heeft inmiddels al op Noorderslag gestaan, terwijl wij de grens van de provincie Gelderland amper overgaan, ha ha.”

Dat de band rustig haar eigen weg bewandelt is een bewuste keuze. Dinant: “We hebben op een gegeven ogenblik besloten om gewoon lekker te doen waar we zin in hebben. Met nummers die gemiddeld tien minuten duren en flink experimenteel zijn moet je niet verwachten opeens een hit te scoren. We slepen fans dan ook één voor één binnen. Het is geweldig om voor een kleine club mensen te spelen die het helemaal te gek vinden. Beter dan voor een volle zaal die het maar niets vindt.
Daarnaast hebben we allemaal andere zaken waar we prioriteit aan geven. Kinderen, werk, noem maar op. Voor mij is nu de reis de hoogste prioriteit. Muziek maken moet leuk blijven. Je eigen plezier moet voorop staan. Iets wat we volop hebben. Je moet eens weten hoe we staan te kicken in de studio wanneer we zo’n briljant potje emo-elektronicamuziek van tien minuten in elkaar hebben gezet. Kippenvel! En dan kunnen mensen wel tegen ons blijven zeggen dat de nummers te lang zijn … nou en?! We hoeven toch niet allemaal hippe punkfunk te maken?!”

De andere bandleden gaan allemaal acht maanden hun eigen gang, zo is de bedoeling. “Daafit gaat vast zijn ei kwijt kunnen bij allerlei muziekprojecten, net als gitarist Jasper. En bassist Arno heeft nu acht maanden nog meer tijd om zich onder te dompelen in zijn favoriete hobby: voetbal. En dan vooral het kijken ervan. Wie denkt dat ‘ie veel weet van voetbal, moet eens met Arno gaan praten. Over voetbal kan die jongen wel acht maanden doorlullen. Voor hij het weet sta ik weer bij hem op de stoep.”

Begin 2010 moet de seanpenn-trein weer gaan rijden. Wie de band daarvoor nog een keer in actie wil zien, moet naar Nijmegen komen op 25 april.