Champagne, liflafjes, een quasi-knotsgek presentatieduo, een Oscar-genomineerde animatiefilm, een heuse polonaise aan openingsspeeches: Luxor Live doet er vanavond alles aan om hun officiële opening van de nodige klasse te voorzien. Een gepast dankjewel aan alle direct betrokkenen, sponsoren, netwerkrelaties en andere bobo’s, die er toch mooi verantwoordelijk voor zijn dat een oude leegstaande bioscoop weer een rol speelt in cultureel Arnhem. Een prettig keuvelende, rode wijn drinkende schare van 'iedereen die iemand is' of meent te zijn in het Arnhemse. En muziek? Tja, was er niet een bandje of zo vanavond? Het is misschien wat flauw om de prestaties van The World/Inferno Friendship Society (WIFS) op een dergelijke manier naar de achtergrond te dringen. Sterker nog, op papier past het New Yorkse gezelschap rond zanger Jack Terricloth zelfs perfect bij het kunstzinnige filmthema van de openingsavond. Momenteel tourt de band om 'Addicted to Bad Ideas' te promoten, een cabareteske punkmusical van hun hand waarin het leven van filmlegende Peter Lorre op scherpe, ontroerende wijze wordt bezongen. Het is een lust voor het oog: een beklemmend intro met een heus schimmenspel, filmprojecties, een uit de (new) swing weggelopen retrolook en een eenzame keukentafel die direct lange whiskynachten en dwarrelende sigarenrook oproept. Plus de mijmerende bespiegelingen die erbij horen, met onder andere gedichten van Bertolt Brecht. De band heeft ook muzikaal het nodige in zijn mars. Een mix van swing, punk en klezmer met de dansbaarheid en aanstekelijkheid van alledrie. En dat is waar de interesses van de band en publiek vanavond toch enigszins botsen. Pakweg veertig liefhebbers staan zich dolenthousiast in het zweet te dansen, maar vooral bij de wat rustigere nummers valt op dat er wat verder naar achteren wel erg luid en doodgemoedereerd wordt doorgekakeld, onder het genot van garnalentoastjes. Ook uit de felle zaalbelichting lijkt de indruk naar voren te komen dat dit toch vooral het feestje is van Luxor Live, en niet dat van WIFS. Alsof de band de rol vervult van de jonglerende clown die tussen het verstoppertje spelen en ezeltje prik een kinderfeestje mag komen opluisteren. Uiteraard ergens wel begrijpelijk, maar het maakt de taak van de band er wel wat ondankbaar op. Kwalitatief gezien had Luxor Live zich geen betere opener kunnen wensen. The World/Inferno Friendship Society is een immens leuke live band, die garant staat voor een spectaculair optreden dat zowel muzikaal als visueel meer dan overeind blijft. Met de boeking van de band is in elk geval weinig mis en de geluidsproblemen van de try-outperiode lijken vandaag verleden tijd te zijn. Maar voor een zaal die de ambitie heeft op het niveau van Doornroosje te gaan programmeren en ook uiteindelijk dezelfde muziekliefhebbers probeert te trekken, is deze openingsavond toch wat ontoegankelijk gebleken, niet in het minst door de ticketprijs van 30 euro. Met iets minder tierelantijntjes en een iets lagere toegangsprijs kun je wel iets makkelijker een weg naar de harten van de beoogde doelgroep vinden. En daar laat Luxor Live toch een pijnlijk steekje vallen.