De avond wordt afgetrapt door het Zwitserse Disco Doom. Zij vormen een prima voorprogramma voor Built To Spill met hun, op Amerikaanse leest geschoeide indierock. Invloeden variëren van Flaming Lips en Yo La Tengo en met hun naar het eind toenemende monotone noise doet het zelfs denken aan het betere werk van Sonic Youth. Toch weet Disco Doom hun eigen interpretatie te geven aan het genre door er hier een daar een soort 70’s rockinvloeden doorheen te mengen. Opvallend is hun volle sound en strakke manier van spelen waarmee ze een zeer professionele indruk maken. Built To Spill begint hun set met (hoe kan het anders) het eerste nummer van ‘Perfect from now on’. Met een langer intro weten ze de zaal stil te krijgen tot het adembenemende ‘Randy described eternity’ begint. Met hun grote bezetting zetten ze een zeer volle sound neer maar het geheel blijft toch open en helder. De bezetting bestaat uit twee gitaristen, zanger/gitarist, bassist, aangevuld met keyboard en cello. Hoewel de plaat al uit ’97 stamt, klinken de nummers nog net zo fris als dik tien jaar geleden. Daarnaast wordt het geheel met bezieling gespeeld ondanks de introverte podiumpresentatie. Als tijdens het derde nummer een snaar van zanger/gitarist Doug Martsch breekt, wordt het nummer afgekapt om de snaar te vervangen. De rest van de band begint, om de leegte te vullen, met een losse jam die met een spacey stijl wat breekt met de sfeer van het album. Het publiek neemt de tijd om hun gesprekken te vervolgen, maar valt weer helemaal stil als de band de draad weer oppakt. Naarmate het concert vordert lijkt Built To Spill steeds hechter te gaan spelen en wordt het enthousiasme ook groter. Nummers worden hier en daar wat uitgebouwd en in strak tempo doorgespeeld, helaas geeft dat weinig ruimte voor eventuele leuke praatjes met het publiek. Hoewel de band een los imago heeft qua spelen, blijken ze door het vele stemmen van de gitaar (tot en met tijdens het allerlaatste nummer!) toch een grote mate van perfectionisme te hebben. Maar dat hadden ze natuurlijk ook afgesproken met de titel van het vanavond gespeelde album. Aan het eind van het concert wordt direct achter de nummers van 'Perfect from now on’ nog een nummer van de laatste plaat ‘You in Reverse’ geplakt. Het nummer ‘Going against your mind’ lijkt de band weer nieuwe energie te geven door de wat snellere en hardere uitvoering. Built To Spill verlaat het podium om terug te keren met twee oudere publieksfavorieten ‘Car’ en ‘Carry the zero’, wat de band getrakteerd wordt op een warme ontvangst van het publiek. Al met al een zeer onderhoudende avond voor de liefhebbers, al is de algemene opinie dat het wel iets enthousiaster had gemogen, hoewel dat misschien niet iets is wat bij de band past.