Een rapper blijkt toch ietwat lastig te incorporeren in het jamprincipe van Playlab. De Amersfoortse rapper Jiggy Djé staat op deze avond dan ook vooral te wachten tot de instrumentalisten hem een beat gunnen. Daar de muzikanten van vanavond nogal eigenzinnig te werk gaan, komt Jiggy slechts enkele malen aan rappen toe. Dat doet hij overigens prachtig. Wat mij betreft is hij een van de grootste rappers die Nederland rijk is. Zijn teksten zijn vlijmscherp, maar zijn duidelijk meer op hun plaats onder de begeleidende beats van zijn vaste beats-generator Terilekst. De beats tijdens deze Playlab worden verzorgd door drummer Baz Mattie - drummer bij onder meer La Lupa, Mimezine en Junkie XL – en twee mannen met laptops. Te weten Rutger Hoedemaekers, bekend als de man achter de elektronische act About (samen met Marg van Eemsbergen) en Dirk Boersma, een Nijmeegse dj die onder de naam DB op het Lomechanik label zijn elektronische muziek uitbrengt. De laptops hebben veelal de overhand, waardoor het uitstekende drumspel soms tot niet veel meer dan een leuk extraatje verwordt. Daar uit de laptops vooral zweverige soundscapes komen, zou je bijna van ambient kunnen spreken. Gelukkig gaat de beat zo nu en dan in de versnelling, worden de drums voor wat harder werk ingezet en krijgt ook gitarist Wouter Planteijdt de ruimte om te excelleren. Planteijdt is vooral bekend van zijn werk met Sjako en een hele berg andere bandjes waar hij in gitareerde, zong, of voor produceerde. Met een uitgebreid assortiment aan pedalen uitgestald, weet hij een ruime hoeveelheid verschillende gitaargeluiden te produceren, die stuk voor stuk meer dan geweldig klinken! Zeker als hij uit zijn begeleidende rol komt en helemaal op de gitaar los mag gaat wordt het echt spannend. De wisselwerking tussen de muzikanten blijft enigszins beperkt. Rapper Jiggy heeft vooral stukken nodig waarbij de rest van de instrumentalisten zich tot een simpele beat beperken en houdt zich, op een enkel ‘oeh, yeah’ na, gedeisd. De twee laptoppers lijken vooral op elkaar gericht en ook de gitarist en drummer vormen een soort van eigen kamp. Dat er met één middagje repeteren een ‘band’ staat valt natuurlijk ook niet te verwachten. Dat is misschien niet eens wenselijk, maar nu gaat de stroom aan geluid wat mij betreft net wat te lang ‘nergens heen’ en blijft beperkt tot een strijd in het ‘je ding doen’ tussen de verschillende muzikantenkampen. Als we het zo op zouden vatten, komt Wouter Planteijdt als glorieuze winnaar uit de bus. Tezamen met Baz Mattie zet hij het geluid neer op de klanken van de heren dj’s en doet dit zo spannend dat ook in de ruim aanwezige schare rapfanaten de ‘jonko’s’ even gelaten worden voor wat ze zijn, en vol bewondering gesproken wordt over zijn gitaarwerk. De rapliefhebbers krijgen op het eind van de avond nog een boel meer waar voor hun spreekwoordelijke geld. Als de jam ten einde is roepen de fans dat ze Jiggy Djé zo weinig gehoord hebben. Dat doet hem besluiten om nog een ruime toegift te rappen Ook hier wordt hij ondersteund door de andere musici, maar dan in een volledig aan de rap ondergeschikte rol. De Amersfoortse rapper gaat helemaal los en het publiek gaat er volledig in mee. De jam gaat over in een rapfeestje. Al helemaal als Jiggy er een ‘open mic’ van besluit te maken en uit het publiek een ruime hand vol al dan niet gevestigde raptalenten hun kans grijpen. De laptops en drums doen inmiddels niet veel meer dan het produceren van een simpele beat van rond de 90 bpm, maar de rappers gaan helemaal los. Een mooiere afsluiting van deze opnieuw enerverende Playlab valt niet te bedenken. Of zoals een van de rappers het publiek al laat scanderen: “Waar is het feest? Hier is het feest!”