De Affaire 2008 - Boolean wil te veel tegelijk

Affaire-optreden nog net iets te vroeg voor Kaf en Koren-winnaars

Tekst: Maarten Wagemakers / Foto's: Edwin Niemantsverdriet, ,

Zowel de publieksprijs als de hoogste jurywaardering; Boolean ging er met alle prijzen vandoor bij Kaf en Koren dit jaar. En zoals gebruikelijk zit er ook een optreden op de Affaire in het bijbehorende prijzenpakket. Maar is Boolean eigenlijk al wel klaar voor het grotere werk?

Affaire-optreden nog net iets te vroeg voor Kaf en Koren-winnaars

Het is hier al vaker gezegd: Kaf en Koren 2008 was een beetje een rare editie. Veel meer nog dan in voorgaande jaren deden er vertegenwoordigers van niche-genres mee om de knikkers, waarbij persoonlijke genrevoorkeuren haast nog zwaarder begonnen mee te tellen dan de daadwerkelijke muzikale prestatie. Uiteindelijk rolde er toch ‘gewoon’ weer een op Brits model geschoeid bandje als winnaar uit, net als bij de drie edities daarvoor. Maar ondanks de dubbele overwinning (zowel jury- als publieksprijs) was de overwinning van Boolean (want daar gaat het over) niet helemaal zonder huiswerk; met name op het gebied van zang en het vinden van een eigen geluid schortte er nog wel het een en ander aan. De Affaire is de eerste serieuze afspraak voor de band sinds die gedenkwaardige finale, maar was het maandje dat er tussen lag wel genoeg om daaraan te kunnen sleutelen? Eigenlijk niet, helaas. Frontman Bas Goudsmit heeft vooral bij het eerste nummer de grootste moeite om enigszins de juiste zanglijn aan te houden (zenuwen?), en hoewel hij zich gaandeweg nog wel wat weet te herpakken, is de fletse Ian Curtis-imitatie die er af en toe uitvloeit toch ook niet echt je-van-het. Bovendien staat het geluid vanavond niet echt lekker afgesteld, waardoor het af en toe zelfs lijkt alsof er met opgeblazen boxen gespeeld wordt door de vier Eindhovenaren. En dat is jammer, want Boolean heeft genoeg fraaie nummers in hun oeuvre en een gezonde neiging richting psychedelische solo’s om het in potentie nog best ver te kunnen schoppen. Nummers als ‘Sleeping with the Wolves’ en het instrumentale ‘Teasing the Devil’ met name zitten best goed in elkaar, zelfs al halen ze daarbij de mosterd duidelijk bij respectievelijk Interpol en Radiohead. Afgezien daarvan is het ook nog niet helemaal duidelijk waar de band heen wil met hun bandgeluid. In het halve uurtje dat de set duurt horen we naast de twee eerder genoemde invloeden ook nog bluesrock en nerveuze new wave voorbij komen, wat de homogeniteit ook niet echt ten goede komt. Spelen kunnen de mannen van Boolean absoluut, dat staat buiten kijf. En persoonlijk ben ik absoluut benieuwd naar de verdere ontwikkeling van deze band, want er is meer dan genoeg potentie in hun songschrijvercapaciteiten en prettige samenspel om nog tot fraaie resultaten te komen in de toekomst. Maar zoals wel vaker bij net beginnende bandjes zijn ze nog wat zoekende naar het geluid dat ze nog het meest ligt, waardoor ze op dit moment nog iets te veel stijlen tegelijk tot zich willen nemen. Dat is op zich niet erg, maar gewoon een groeistuip van een band die nog volop in ontwikkeling is. Een optreden op de Affaire komt wellicht ook net iets te vroeg voor Boolean, maar als ze deze lijn doortrekken, kunnen ze misschien volgend jaar al gaan voor de herkansing.