Vanavond staan drie metalbands op het programma: Izegrim, Deadlock en Neerlands metal trots Textures. 

Izegrim
Izegrim, een death/trash formatie uit Zutphen, deed dit jaar onder andere een Europese tour met Flotsam & Jetsam ter promotie van hun album Tribute To Totalitarianism. Helaas kwam er na die tour een behoorlijke klink in de kabel voor de band door het vertrek van hun gitarist Joep en zangeres Kristien in de zomer. Het optreden in Luxor Live is dan ook na een korte tour langs het clubcircuit een van de eerste echte optredens in een grote zaal in hun nieuwe bezetting. Ik was dan ook erg benieuwd hoe de band deze wijziging heeft opgevangen. 

Het goede nieuws is dat ze met Ivo op gitaar een prima vervanger hebben gevonden. In de persoon van Marloes heeft de band een prima frontvrouw. Met het blonde haar wapperend tot bijna aan haar heupen en een blik van een ijsprinses staat ze op het podium. Lieflijk totdat ze haar mond opentrekt. Wat kan ze heerlijk krijsen en rochelen. Dus met de zang zit het ook wel snor zeker in hun genre. Het slechte nieuws is dat de band een echte bassist ontbeert. Weliswaar heeft Marloes een prachtige vijfsnarige bas om haar nek hangen, maar meer dan af en toe wat plukken aan een snaar komt ze niet. De combinatie van zang en bas is net iets te veel van het goede voor haar. Jammer, want nu mist de muziek net dat beetje extra. Verder is de podiumpresentatie van de rest van de band nogal clichématig: stoer staan de beide gitaristen in de karakteristieke hardrockposes, waarbij ze regelmatig van positie veranderen als ware ze de buitenspelers van het Nederlands elftal.

Deadlock
Onze oosterburen stuurden Deadlock ter verhoging van de feestvreugde.De band heeft zojuist een nieuwe cd Manifesto op de markt geslingerd. Maar ook zij werden onlangs getroffen door het vertrek van een bandlid. Een paar weken voor hun tour vertrok de bassist en dus wordt deze tour gedaan met een sessiemuzikant. De set wordt gestart met een prachtig intro dat weldra in een discobeat overgaat. “Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen”, denk ik. Gelukkig wordt de beat weldra vervangen door snoeiharde death metal riffs en een zanger die er lustig op los rochelt. De death metal wordt door de zangeres met haar prachtig cleane zang van een melodieuze ondertoon voorzien. Ze is slechts zes turven hoog, maar weet flink hoog uit te halen. Ondanks dat headbangen volgens een recent onderzoek tot ernstig hersenletsel kan leiden, houden de beide gitaristen zich geen moment in. Ze zijn bereid in het harnas te sterven. En zo hoort het ook. De set wordt met dezelfde lelijke discobeat afgesloten.

Textures
Na het brute geweld is het nu de hoogste tijd voor de progressieve en de ingewikkelde math metal van Textures. De band is vanavond behoorlijk op dreef met een uitgekiende bloemlezing van hun drie cd's. Hoogtepunt vormen de nummers Awake en Polaris. Waar de twee voorgaande bands er niet in slaagden contact met het publiek te maken, lukt Textures dat wel. De zanger zorgt er met zijn charisma voor dat Textures een vliegende start heeft. Hij doet het headbangen voor en de zaal neemt dat initiatief naadloos over. Voor het eerst deze avond zit de stemming er goed in. Met een prachtige lichtshow en mooie choreografie van de band is ook de show een lust voor de ogen. Textures oogt als een geoliede militaire eenheid die Luxor Live zonder al teveel bloedvergieten inneemt. Het enige minpuntje is dat de publieke opkomst wat tegen valt. Bands als Textures verdienen gewoon een uitverkochte zaal.