Het is een Nijmeegs feestje vanavond in Merleyn bij de release van N.E.W’s vierde cd. Met zeventig mensen op de gastenlijst komt het niet onverwacht, maar het publiek bestaat vooral uit vrienden, kennissen en andere artiesten. Een enkeling heeft zelfs zijn ouders meegenomen. Want N.E.W. is niet alleen Nijmeegs, maar ook een podium voor nieuw talent. Vanavond is er dan ook vooral veel te horen – een live-act met een computer is vaak niet zo spannend om te zien. Maar dat hoeft ook niet, dansen zullen we.

De zaal loopt rustig vol terwijl Roger Gerressen ons opwarmt. Leuke platen, maar er wordt vooral nog wat bijgepraat met elkaar. De eerste live-act van vanavond is Steve Mensink. In een half uurtje mag hij laten zien waarom hij een plekje op de cd heeft verworven. Als enige vanavond combineert hij muziek met visuals. De cijfers die op het doek verschijnen, geven de maatsoorten van de muziek aan. Prachtig gedaan, voor mij is zijn muziek de verrassing van de avond. Niet makkelijk, maar dansbaar. Hoe dat moet, laat Steve zelf zien vanachter zijn laptop.

Mark Temea maakt wat rustiger elektronische muziek. Ik zou het haast geen dansmuziek willen noemen, het zijn vooral soundscapes: vogelgeluiden, vioolklanken. Dat werk. Maar we willen beats en dansen, dus de dansvloer verandert in een staande receptie. Misschien is het een idee om de volgorde van de acts om te wisselen de volgende keer?

Met Fonofactory komt de stemming er weer behoorlijk in. Ties van der Linden is absoluut geen beginner en dat merk je wel. Zijn muziek gaat wat verder dan de standaard Ableton-composities en het is een degelijke set. Terwijl ik zelf een drankje neem, is het op de dansvloer nu echt vol. We blijven daarna dansen met Scapegrace, het zijn van die momenten dat ik besef dat minimal techno best leuk kan zijn. De track op de cd Minddistorted zal ik graag blijven draaien.

Het is niet makkelijk voor de artiesten om telkens in een half uur hun kunsten te laten zien. Er is weinig tijd voor pieken en dalen. Daarom wordt er vooral naar het eind van de set toegewerkt. En wordt er dan geknald.

Als vierde komt Mactechno. Hoewel hij al jaren rondloopt in de Nijmeegse techno-scene, is hij pas vier maanden bezig met musiceren. Zijn muziek is diep en soulvol, maar toch ook rechttoe rechtaan. Het is leuk en erg dansbaar. Het is niet erg vernieuwend, maar voor iemand die nog maar net bezig is, belooft het veel. Hijzelf vindt het optreden in ieder geval erg leuk, en wij op de dansvloer ook, getuige het geklap en gejoel op het eind.

De laatste act van vanavond, Bradams, laat ook zien dat het wel  goed zit met de Nijmeegse dance-scene. Iedereen is uitgelaten en we dansen allemaal. Ik ben moe, dus ik blijf wat hangen aan de kant en in het café. De rest danst nog vrolijk door tot een uurtje of vijf. Nijmeegsche Elektronische Waar is verrassend en gevarieerd en iedereen geval ook dolle pret!