Een uur later dan gepland mogen de heren van With Ice een goed gevulde zaal van de eerste dosis kinetische energie voorzien. Als ware feestdagschnabbelaars heeft de band eerder op de avond Café the Stage in Arnhem al aangedaan, maar enige sporen van vermoeidheid zijn niet aan de heren af te zien. Net zoals een paar weken eerder op Kaf en Koren, weten ze ook dit keer een aanstekelijke set te spelen die erg goed valt bij het toegestroomde publiek. Met hun funky baslijnen, jaren ’80 synths, springerige tempowisselingen en hier en daar een vleugje Franz Ferdinand en Pavement, weten ze op een gegeven moment zelfs een aantal dappere stagedivers te inspireren. Toch een hele prestatie in de niet zo heel dik opeengepakte zaal. Het grote manco van de band is dat ze nog niet genoeg waardig materiaal hebben om 45 minuten lang het momentum vast te kunnen houden, maar op basis van hun sterke tweede demo (die op hun site is te downloaden) kun je stellen dat dit slechts een kwestie van tijd zal zijn. The Feromones hebben een moeizamere avond. Hun composities zijn wat minder uitbundig en het is ook zeker geen makkelijke opgave om aangeschoten Trixfans in het holst van de nacht te entertainen. Bovendien is de kersverse toevoeging aan de line-up van de Popronde nog verder belemmerd door een behoorlijk zieke bassist, waardoor het concert zelfs halverwege voor een paar minuten moet worden stilgelegd. Het voorval lijkt uiteindelijk ook een stempel te drukken op hun optreden. Hoe professioneel en strak ze hun setlist ook afwerken, geremd door een op halve kracht opererend bandlid kunnen ze nooit echt vlammen. Zeker bij de wat rustigere nummers verslapt de aandacht van het publiek zienderogen, al heeft dat wellicht meer te maken met de primale staat waarin de toeschouwers (hunkerend naar beats om hun derrière op te schudden) zich op dat moment bevinden. Volgende week zullen The Feromones openen voor The Rakes in Doornroosje, wellicht dat ze vroeger op de avond en op volle sterkte toch beter tot hun recht zullen komen. Een band die zich wél uitstekend leent voor de dode uurtjes van de nacht is neWax. Door alle vertragingen begint hun optreden pas om half 3 voor een aanzienlijk minder volle zaal, maar dat lijkt de band geenszins te deren. Met hun toegankelijke, door ska en new wave beïnvloede rockgeluid en overdonderend stampende ritmes weten ze de honger van het aanwezige publiek naar meer dansbaarheid prima te stillen. Een deel van de toeschouwers weet zelfs het fanatieke van de frontman te evenaren, wat met diens ADHD-gestuiter een behoorlijke prestatie op zichzelf is. Dat niet iedereen iets kan met het stevige rockgeluid en de Robert Smith-achtige snit van de zanger, blijkt overigens als er wat verdwaalde feestgangers komen binnenwaaien, bij ondergetekende informerend of de band ook ‘gezellige meezingers’ zal spelen. Het doet je er meteen weer aan herinneren wat ook alweer de aanleiding was voor deze avond. Afgezien van hier en daar een oranje kledingstuk blijft het in het ondergrondse strijdtoneel vanavond gewoon business as usual, en dat is eigenlijk wel best zo. Met twee eerdere Kaf en Koren-winnaars en een groot kanshebber voor de huidige editie heeft de NDRGRND deze feestnacht in elk geval een bijzonder leuke line-up, die daarmee een prima alternatief vormt voor de feestganger die zijn of haar koninginnenacht toch met net wat minder oranje pruiken en Hazes wil behappen.