Viva Roza is een Doetinchems koekje met ex-leden van o.a. Merry Pierce. Ze weten al snel met hun melodieuze en stevige gitaarrock een aantal mensen van het terras binnen te halen naar 'de doos' . En dat is knap, want het is echt terrasjesweer en ondanks dat de ventilatoren hun best doen, blijft het de hele avond nogal plakkerig in de doos. Hier en daar tikken al wat voetjes en hoofdjes in het publiek mee en na een paar nummers zit de sfeer er al lekker in. Deze sfeer weten ze hun hele optreden lang vol te houden, maar jammer genoeg kunnen ze hun laatste nummer niet meer spelen doordat het drumstel het begeeft. Het publiek gunt ze alsnog een warm applaus.
En dan verschijnen er ineens twee mooie Arnhemse meisjes, bijgestaan door een drummer en een virtuoze violist. Het is deze violist/toetsenist die de muziek de aparte warme 'eigen' sound geeft en het speciaal maakt. De mooie, rustige en emotioneel meeslepende muziek slaat soms ineens over naar invloeden als folk, jazz, funk en reggae. Helaas net iets te veel variatie. Alle nummers klinken op zichzelf erg goed, maar de muziek verandert naar mijn smaak af en toe zo erg dat je er als luisteraar niet lekker in blijft. Lekker dansbare folk in het ene nummer, en dan ineens op de jazz tour in het volgende. Ook slaat het ineens van Engels over naar Duits en weer terug. Persoonlijk vind ik het jammer, want welke stijl ze ook zouden kiezen, het klinkt hardstikke leuk. Maar kies wel.
De zangeres heeft een mooie warme stem, al gaat ze wel een paar keer net iets over de schreef. Al met al klinken ze erg goed en is het originele muziek en een leuke act (zo werd de viool de laatste paar nummers nog even gebruikt als sologitaar en werd een megafoon gebruikt om zang te versterken). Het publiek komt bij meerdere nummers al meer los en zijn aan hun reacties te zien weer erg enhousiast.
With Ice is een erg inventieve band die de avond goed weet af te maken. Erg bewegelijke uit-je-dak-muziek met constant van die 'kicks' erin, waarbij je echt zo’n gloed over je heen krijgt. Zelf blijven ze absoluut niet stil staan en na een paar keer zeuren krijgen ze het ook in de zaal voor elkaar lekker mee te doen. Een lollige band met rustige stukken die ineens omknallen naar rauwe rock-‘n-roll..
Ik weet niet zo zeker of alles zo spontaan was als het moest lijken, maar ach, wat maakt het ook uit, ze zetten een vermakelijke show neer met veel inspanning die je als kijker al snel meesleurt. Stevige garagerock met experimentele invloeden en lekker knallende stukken. Ondanks de warmte en het mooie terrasweer was de doos deze keer gezellig gevuld. En ook meer dan logisch, want de bands waren alle drie erg bijzonder en echt de moeite waard om te zien.