Een van mijn eerste concerten als recensent van 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen, zo’n twee jaar geleden, was een optreden van de postrockband Sennen. Eerlijk gezegd was dit overweldigende optreden veruit het meest indrukwekkende wat ik namens 3voor12 heb mogen aanschouwen. Onbegrijpelijk dat de verwachte doorbraak voor deze band vervolgens uitbleef. Afgelopen vrijdag stond Sennen opnieuw in Merleyn. Dit maal ter promotie van de op 29 januari te verschijnen cd 'Automatic Writing' . De avond werd geopend door The City Beautiful. De Rotterdamse band voelt zich verwant aan Cocteau Twins en Slowdive, maar muzikaal en qua sfeer doet het eveneens denken aan The Cure ten tijde van ‘Seventeen Seconds’. Hoewel de songs wel iets krachtiger en vooral puntiger mogen klinken, is het een band met potentie. Met name de uitstekende, dramatische zang valt in positieve zin op. Sennen, vernoemd naar een nummer van het Engelse Ride, heeft de afgelopen periode de nodige wisselingen ondergaan. Drummer Sjoerd en bassist Frank zijn de twee nieuwe gezichten in de band. De komst van beide muzikanten is mede van invloed op de sound van Sennen. De vergelijking met een band als Mogwai ligt nog steeds voor de hand, maar de donkere, sferische klanken worden aangevuld door een breder scala aan muziekstijlen. Sennen evolueert langzaam naar een nieuw geluid, waarin jazzachtige elementen bijvoorbeeld gecombineerd worden met flarden Tool. Niet verwonderlijk, aangezien gitarist en trompettist Noël gefascineerd is geraakt door onder meer Poolse jazzmuziek en het Japanse Cornelius. Live is deze spannende combinatie uitermate goed te behappen. De belofte dat “we er een lang intro aan gaan breien” geldt in feite voor alle nummers van 'Automatic Writing'. De drie nummers kenmerken zich door een langzame, trage opbouw waarin voorzichtig naar een hoogtepunt wordt toegewerkt. Fascinerend en beklemmend zijn de juiste woorden hiervoor. Het publiek in Merleyn ziet bovendien vier zeer goede en ervaren muzikanten aan het werk. Dat het optreden al na een kleine drie kwartier is afgelopen is dan ook een teleurstelling. Maar het cadeautje – een nummer van de cd wordt als promo uitgedeeld – compenseert veel zoniet alles. Naast muzikale experimenten overweegt Sennen om filmbeelden te gaan introduceren bij optredens; filmfragmenten die goed aansluiten bij de sferische muziek. “We denken aan David Lynch-achtige beelden, waarin vervreemding centraal staat”, aldus Noël, "want het draait uiteindelijk niet om de poppetjes".