Een stevige voorronde, deze tweede in Doornroosje. Het is moeilijk appels met peren vergelijken, dus op deze goedbezochte avond spelen er enkel en alleen ruwe bolsters. Ruwe bolster ten top in deze aflevering is Victimizer, met hun 'recht door zee' metal. In het begin moeten de heren er even inkomen, maar dat is ook niet verwonderlijk als je bedenkt dat ze pas sinds een maand in deze bezetting spelen. Nieuwe (grunt)zanger Niels geeft zich helemaal en ontpopt zich al snel tot een charismatische frontman. Ze blinken uit in strak samenspel en het enthousiasme spat ervan af. Al snel staan de echte liefhebbers in het publiek genietend met de haren te zwiepen en zelfs meisjes met roze truitjes knikken goedkeurend mee. Wat bedenkelijker wordt er gekeken naar Electric Eddy. Zijn demo heeft hij in zijn eentje in elkaar gefrutseld met behulp van zijn computer. Voor de Roos heeft hij er The Electrodes bij gezocht. En het is waar, de nineties komen terug, maar hopelijk niet zo tenenkrommend als zij hier neerzetten. De ruches, de taps toelopende spijkerbroeken, het INXS-haar en de Nikes, het doet wat griezelig aan. Het begint met een twijfelachtige bliepjessolo van Eddy zelf. Na een paar tergend lang durende minuten komen de andere bandleden erbij. Het geheel komt wat rommelig over en er bestaan betere zangers dan Eddy. Misschien was het ook leuk geweest als de microfoons van The Electrodes het ook echt deden. Hun sterke punt is de grote variatie van stijlen. Ze zijn blijkbaar niet voor één gat te vangen. Apart detail: Eddy heeft zijn gitaarpedaal op een verhoging gezet, dus bij elke gitaarsolo torent hij ineens boven alles uit. Zo ontstaat er jammerlijk nog meer afstand tussen hen en het publiek. Afsluiter Syne is een technisch sterke band. Met name de gitaarsolo's zijn niet te versmaden. De afwisseling tussen zang en grunt is zeer welkom. Klein minpuntje is dat de zanger in zijn zangpartijen soms wat tegen de noten aanhangt. De interactie met het publiek is matig, maar daar tegenover staat een groot gevoel voor theatrale performance van de zanger. Zijn vervreemde blikken en interessant rondzwiepende, blonde krullenbos brengt het publiek in vervoering. Hun Nu-Metal aandoende repetoire blijkt wat toegankelijker en melodieuzer dan de muziek van Victimizer. Mede hierdoor verschillen de meningen in het publiek: de een vindt Syne geweldig, de ander heeft een sterk gevoel van 'seen it, done that' en heeft een voorkeur voor de eerste band. Syne en Victimizer hebben met hun sterke performances allebei grote kans op een finaleplaats. De jury krijgt er nogal een kluif aan. Maar gelukkig mogen ze nog even nadenken: wie er door is naar de finale wordt pas na de laatste voorronde op 24 april op internet bekend gemaakt. Foto's: Mike Nicolaassen