Wie beter dan twee frisse jonge muzikanten kun je laten reflecteren op de culturele wereld waar ze zich momenteel in bewegen? Drummer/projectleider Wytse Dijkstra en drummer/producer Jochem Knoef zullen maandelijks om en om hun gedachtenspinsels, overpeinzingen en mening op papier zetten aangaande de Friese popscene. Wat is hun in die zin opgevallen de afgelopen maand, waar liepen ze tegenaan of waar kregen ze energie van? Je leest het elke laatste donderdag van de maand op onze site.

Herman moest naar Breda

"Herman moest naar Brada, maar Herman had geen zin. Herman dacht: 'Ik kap ermee, ik stem er niet mee in'."
Pigmeat leek het in 2003 al door te hebben: Brada is een onderwerp dat sexy gaat worden. En dat is het. Waar Herman (het jonge stiertje) absoluut geen zin had om naartoe gestuurd te worden, sta ik te popelen...

Brada. De voormalige vleesfabriek aan de Snitserlûkwei in Leeuwarden waar menig puber (ik ook) ingebroken heeft toen het leegstond en in verval was. Later, toen het inbreken niet meer spannend was, huurden verschillende kunstenaars, artiesten en muzikanten ruimtes in een van de twee bijgebouwen. Dit was een plek waar bijzondere dingen ontstonden. Een permanente plek voor weinig geld en zonder regels. Het bood vrijheid en het was ongedwongen. Repetities bestonden soms uit tien minuutjes warm spelen en de rest van de avond uit bier drinken en voetballen tegen de blikken muur van de restanten van de fabriek. Het doel: een zo hard mogelijke knal creëren die je aan de andere kant van het water kon horen. Vaak betekende deze schoten een avontuurtje de fabriek in, omdat we dikwijls de bal over de muur en door het ingestorte dak schoten.

Deze - ogenschijnlijk - betekenisloze avonden zorgden voor ruimte. Ruimte om de volgende keren tot bijzondere muziek te komen, bijvoorbeeld. Het zorgde voor een inspirerende plek.

Op dit moment zijn er bar weinig plekken in Leeuwarden waar deze ruimte en vrijheid een plekje krijgt: Je laat het wel uit je hoofd om een hele repetitie in Neushoorn te nietsen. Je betaalt al de volle pond voor hun perfecte faciliteiten. Dat ruimtes die tip top in orde zijn best wat mogen kosten, begrijp ik natuurlijk helemaal.. Maar waar ik, sinds ik uit de Snekertrekweg moest vertrekken, vier jaar geleden, al naar op zoek ben is een net zo'n imperfecte, kapotte, verwaarloosde plek als Brada. Een plek waar ik doelen kan stellen, een werkende Molotov Cocktail kan maken van vaatdoekjes, lege bierflesjes en wasbenzine, die per toeval in de keukenkastjes te vinden zijn (werkte overigens niet), of een kanon bouwen van pvc buizen, waarmee je de fabriek onder vuur kan nemen met tennisballen (holy shit, dat werkte wél goed…).

Het Bradaterrein was natuurlijk veel te gevaarlijk om evenementen op te organiseren of iets vergelijkbaars mee te doen als het Suikerunieterrein in Groningen of de NDSM Werf in Amsterdam. Tót iets minder dan een jaar geleden. Want de fabriek is weggehaald en het terrein is helemaal leeg.

Dit is een directe vraag aan de eigenaren van het terrein:

Beste meneer en mevrouw de eigenaren. Laat ons voor een tijdje gebruik maken van jullie fantastische stukje bende… Laat ons experimenteren met Molotov Cocktails, oké, misschien zonder de Molotov.. Maar laat ons vrij om met zoveel mogelijk toffe mensen bij elkaar te komen en toffe dingen neer te zetten. Voorbeelden zijn er oneindig veel.

Ik wacht met alle liefde en ontzettend veel smart op jullie antwoord.

Liefs, Wytse (Een soort van Herman)

BIO

Wie: Wytse Dijkstra 
Leeftijd: 22 jaar
Woont in: Leeuwarden
Studie: Academie voor Popcultuur (gediplomeerd), BKB Academie
Waar je hem van zou kunnen kennen:
Wytse is Wyld. De blonde krullen van deze jongeman zou je kunnen kennen uit de periode dat hij furore maakte als drummer bij Flying Trashcans en tegenwoordig zie je hem regelmatig opduiken vanachter het drumstel bij The Escalates en The Resurrection. Naast het systematisch bewerken van zijn drumstel, is Wytse ook als projectleider bij Podium Asteriks actief en zitten projecten als Stadsoase en Creative Embassies in zijn portfolio.

Brada in verval

Het lege Bradaterrein

Zo, Jochem... En nou jij weer!