#FF17: SWEETGODANIMALS liggen op koers #FF17: SWEETGODANIMALS liggen op koers

Dat ze zijn geboekt voor de showcase van 3VOOR12/Friesland heeft onder andere te maken met het feit dat ze in 2017 behoorlijk zijn opgevallen. Met nog niet eens een vol jaar in de huidige bezetting op de teller, heeft de band zich dus best snel in de kijker gespeeld. “We zijn eind 2016 begonnen. De doorstart van ziekenhuis De Sionsberg heeft ons ertoe gezet om zelf ook weer te gaan knallen. Mede door ons op te geven voor De Kleine Prijs van Fryslân is dat in ieder geval goed gelukt”, geeft Stefan aan. “We hoopten vooral een keer buiten Dokkum te kunnen gaan optreden, maar ineens bleek een tent in Dokkum (Zone, red,) weer open te zijn en moesten we de voorronde daar spelen.” Ondanks de start van SWEETGODANIMALS in thuisbasis Dokkum, spelen ze zich uiteindelijk naar de finale in Neushoorn. “Die finale was te gek. Het was ook het beste optreden van het jaar voor ons. Alles klopte die avond. We speelden goed over de flanken en leverden mooie dieptepasses. Ook vet dat dit hele optreden vastgelegd is door Hannah Swart en binnenkort online te herbeleven is. Er is goed te zien dat de band staat als een huis. De muziek is uniek en we zijn vernieuwend”, aldus Stefan.

Uniek en vernieuwend. Best een gewaagde stelling van een jonge gast die met overmoedige uitspraken en typische Dokkumer humor zich een weg baant door het interview. Het is in de muziek maar voor weinig acts weggelegd écht uniek en vernieuwend te zijn. Van het kaliber David Bowie lopen er maar weinig rond op deze aardkloot, niet waar? Maar goed, laten we niet ontkennen dat er veel goeds en verfrissends uit het meest noordelijke stadje van Friesland komt tegenwoordig. SWEETGODANIMALS draagt met hun dansbare dreampop zeker een steentje bij aan het exporteren van het Dokkumer muziekproduct. Toch rijst de vraag of het voor Stefan had uitgemaakt als hij ergens anders was opgegroeid. Was hij dan andere muziek gaan maken? “Dat denk ik niet. Ik denk dat de woonplek niet zoveel uitmaakt. Het is gewoon toeval dat we met een vriendenclub allemaal muziek maken en de drang hebben iets eigens te maken. Het helpt zeker mee dat we bij elkaar zitten en een plek hebben waar we heen kunnen. Je zoekt elkaar wel op en we zijn niet voor niets vrienden van elkaar, maar het had in elke stad kunnen gebeuren.”

“Daar kwamen we bijvoorbeeld ook op het idee voor de invulling van ons optreden tijdens Freeze Festival. We gaan die avond even lekker disco pumpen met onze vrienden Rick Nobel, Bo Oskamp, Rosa Los en Koen Visser. Ook zullen toetsenist Jesse van der Heide en onze manager Ydwar Dijkstra van de partij zijn. Dat is alles wat ik er over kwijt wil”, zegt hij met een grote grijns op het gezicht. Die grijns is overigens regelmatig te zien tijdens het gesprek. In rap tempo komt Stefan met de ene na de andere oneliner of anekdote aangaande succes, inspiratiebronnen en wensen.
“Mijn inspiratiebron is mijn moeder. Die speelde altijd House Of The Rising Sun.”
“Ow, echt?”
“Nee joh. Maar ze vindt het vreselijk als ik dat zeg.”

Na dit intermezzo slaat zijn toon weer om en vertelt Stefan: “Toen ik twaalf was ben ik begonnen met het maken van trance muziek. Al gauw ging dat over in ‘hardstyle’. Nadat de elektrische gitaar op de markt kwam heb ik SWEETGODANIMALS opgericht samen met Leon Harms (Yuko Yuko). We maakten destijds alleen maar deathcore. Later voegde leadgitarist Johan van der Schaaf zich bij de band en samen met hem is het SWEETGODANIMALS van nu tot stand gekomen. Met de complete opstelling hebben we dat verder uitgewerkt. Iedereen voegt zijn eigen ding toe aan de muziek. Weer verschijnt die lach op zijn gezicht terwijl hij dit vertelt. “Mijn muzikale basis ligt dus bij trance muziek. Misschien komt het daar ook wel vandaan dat onze muziek zo dansbaar is.”

Wat betreft de toekomst is het voor Stefan wel helder: “Het is vooral spelen, genieten en auto theorie halen. Het is leuk om te zien dat we veel gevraagd worden voor shows. Zo stonden we in het voorprogramma van The Homesick en nu bijvoorbeeld op Freeze Festival.

We hebben alweer meerdere shows in het vooruitzicht. In maart staat er een optreden op het programma in Cul de Sac in Tilburg en we hopen in 2018 ook wat festivals te kunnen pakken. Zoiets als Popronde zou mooi aansluiten.” Naast deze plannen is het uitbrengen van een album met acht tracks eveneens een streven van de band. “We zitten nu in het opnameproces en we willen meteen doorbeuken naar een album. Mijn zus Daniëlle Boorsma is alweer bezig met het artwork en de vinyl-persen lopen al warm.”