Het terugkerende portie hardcore in de Leeuwarder Neushoorn staat weer te popelen om los te barsten. Deze meer dan eens drukbezochte Hardcore Vrijdag-avonden brengen dan ook altijd een keur aan mooie diversiteit aan Nederlandse hardcore metalbands naar de kleine Arena zaal. Vanavond maken achtereenvolgens het Friese Torrential, het Groninger STRESSSYSTEEM en het in het Noord-Hollandse Hoofddorp residerende HATER hun opwachting. Allen in de regel garant staand voor een prikkelende en explosieve dosis metal, binnen dat brede spectrum van de hardcore.

TORRENTIAL

Afkomstig uit de provincie, sluipt Torrential behoedzaam met introducerende ambientklanken de Arena zaal binnen. Dan is er de schakel naar een monotoon maar mooi dreigend pompende baslijn, alvorens priemende weltschmerz-wanhoop om zich heen grijpt. "Step inside!’’ De stemvervormde screams van zanger/gitarist Michiel Mozer gaan krachtig en tergend voorop in de weerspannige, telkens naar fijn noisey onrust klimmende nummers, die dit trio serveert.

Het is inmiddels zo’n vijfenhalf jaar terug dat het toen nog vierkoppige Torrential hun titelloze debuut EP uitbracht. De daarop te horen meer obstinaat rondspringende post-hardcore is nu grotendeels verdwenen. Van het kleinood komt vanavond ook geen enkel nummer langs en is het dus nieuw of recenter materiaal dat de dienst uitmaakt. En dat smaakt uitermate goed, met songs die rauwer van opzet zijn en meer doorvloeien dan voorheen.

Maar met geslepen raffinement aan boord, grenzend aan innovatieve noise/punkrockbands als METZ en The Jesus Lizard. En daarmee is Torrential, ook afgaande op de dan her en der op te vangen ietwat morrende reacties in het publiek, het zekere buitenbeentje in de programmering. Ja, hier moet even iets meer moeite worden gedaan in het doorgronden. Geen probleem, hoor. Lekkere set, die mooi noisey knaagt en tergt en bol staat van broeiend groovende  ritmiek.

Torrential

Torrential

STRESSSYSTEEM

Het gros van de toehoorders lijkt vooral afgekomen te zijn op de navolgende twee acts. Die brengen dan ook genóeg aanstekelijke muzikale branie voor het voetlicht, “gewoon’’ zonder al te veel fratsen en direct in de kern. Te beginnen met STRESSSYSTEEM. Het kwintet Stadjers uit Groningen blaast zijn explosieve crust/hardcore punk meteen onverbiddelijk de zaal in. Met daarin centraal de songs van het iets meer dan een jaar geleden verschenen debuutalbum Vrede Die Geen Vrede Is.

"Nederlandstalige teksten die doortrokken zijn van bittere maatschappijkritiek en sociale vervreemding vinden als een spervuur hun weg'

Het kwintet Stadjers uit Groningen blaast zijn explosieve crust/hardcore punk meteen onverbiddelijk de zaal in. Met daarin centraal de songs van het iets meer dan een jaar geleden verschenen debuutalbum Vrede Die Geen Vrede Is. Aangevoerd door de zich onophoudelijk in het rood schreeuwende en jongensachtig ogende vocaliste Eva Oling – ‘one of the boys’ –, vinden Nederlandstalige teksten die doortrokken zijn van bittere maatschappijkritiek en sociale vervreemding als een spervuur hun weg. De frustratie en woede kent het plaveisel van die denderende mix crust en hardcore punk, die onstuimig is aangevuld met een dosis aangenaam botte D-beat en in zijn snelheid nader wordt opgepookt door gemeen klinkende  old school thrashriffs. 

STRESSSYSTEEM is zo vuig als het maar zijn kan. Dit is onverbloemde, onversneden rappe hardcore punk, die riekt naar pure underground en die het ook goed zou doen in de setting van één of ander lekker oud en aftands kraakpand. Hoewel enige mate van éénvormigheid in het songaanbod (en in de vrij ééndimensionale zang) op den duur misschien wat parten speelt, is de ban gebroken. STRESSSYSTEEM is toch zeker een bak prachtige energie. Het nodige prettig opfokkende gejoel, die gretige toejuiching en de  mosh-momenten zijn daarom terecht een feit.  

Stresssysteem

Stresssysteem

HATER

HATER prevelt de teksten eveneens in de moedertaal en klapt er na een korte, geheel toepasselijke sample van Krijg Toch Allemaal De Klere (ja, glimlach) zwaar in met goed dik riffwerk. Daarbij is de vette, crunchy bas duidelijk maar mooi afgewogen aanwezig binnen de geluidsmix. Het sublaag vormt een zalig cement in deze pakkend groovende metalmachine uit Noord-Holland. En, poeh hoor, dit is loeistrakke hardcore uit het bovenste schap. Dat loeistrakke is dit gerenommeerde  viertal dan ook zeker toevertrouwd, met reeds verdiende strepen bij bekende namen in de nationale metalscene (Neuk!, Born From Pain, Herder, Enemy Ground). 

Track Twee Minuten Haat komt voorbij. Je zou het wellicht inmiddels als dé hymne van HATER mogen beschouwen. Het illustreert in ieder geval  goed, en ontegenzeggelijk, de stootkracht en de in het tekstgoed doorgaans veel gebezigde ergernissen over o.a. kleinzieligheden en misstanden in de huidige (Nederlandse) samenleving, die deze band herbergt.

HATER treft vanavond zondermeer doel, met hun opruiende en effectieve no-nonsense hardcore. Die aardig overloopt van de prettige  swings en hooks kennende New York hardcore metal. Verrassen doet dat niet meer. Smaakvol is het - bij elkaar genomen - zéker wel, met ook de band z’n vermakelijk cynische en humoristische toon die de nummers doorkruisen. Tel er tevens dan nog dat aanstekelijke  hiphopsausje in de lijn van een Osdorp Posse of House of Pain bij op, en het HATER performance-plaatje is meer dan compleet én geslaagd. 

Hater

Hater

GEZIEN

Gezien: HATER + STRESSSYSTEEM + Torrential
Waar: Neushoorn, Leeuwarden
Wanneer: vrijdag 31 maart 2023