Wayfarer mag de middag openen. Voor het eerst op het Europese continent brengen deze Amerikanen een zwaardere variant van de black metal. Atmosferische black metal/folk metal zoals ze het zelf omschrijven. Met drie platen in hun discografie timmert de band ook alweer acht jaar aan de weg. Geen typische opsmuk bij deze heren, gewoon de beuk erin. Muzikaliteit en spelvreugde is alom aanwezig. Parallellen met een band als Wolves in the Throne Room zijn er zeker. Het geluid werkt niet echt mee, waardoor subtiliteiten niet altijd even goed te horen zijn. Het doel heiligt het middel; wie dan nog niet echt uitgeslapen was, werd ruw door Wayfarer uit dromenland geschopt en opgewarmd voor de komende bands.
Het is alweer een tijdje geleden dat de heren van Ufomammut voor het laatst op een Fries podium te zien geweest zijn. Op het Into The Void festival te Leeuwarden in 2015 om precies te zijn. De band waarvan de leden sterk gelieerd zijn aan het Malleus Rock Art Lab collectief komen met iets bijzonders naar Poppodium Iduna; een twintigjarig jubileum. Vergezeld door Dark Buddha Rising en Wayfarer staat er iets van legendarische proporties in Drachten.
©
Ayesha Naomi Stenekes / 3VOOR12FRL
Een verrassende co-headliner, zo mag Dark Buddha Rising wel genoemd worden in deze line-up. Vorig jaar trapten deze Finnen nog het Roadburn festival af met ex-label genoten Oranssi Pazuzu in het eenmalige project Waste of Space Orchestra. Vanmiddag staat het kwintet met een flinke uitrusting op het podium. Elke centimeter lijkt benut mede ook door de apparatuur van Ufomammut, die al gereed staat. De noeste noorderlingen brengen een rauwe mix van drone, sludge en doom met dikke psychedelische wandtapijten.
De zware repeterende thema’s in de muziek van Dark Buddha Rising verwijzen duidelijk naar de beginperiode van de krautrock. Het enige smetje is dat de veelzijdige en bezwerende zangstem van de druk orerende frontman Marko Neuman bij vlagen dreigt te verdrinken door het instrumentale geweld. Dat had allemaal net even wat beter op elkaar afgestemd kunnen worden. Maar ondanks dat weet Dark Buddha Rising de hooggespannen verwachting minstens waar te maken.
©
Wietske Elzinga / IDUNA
De Italianen weten het publiek aardig op het verkeerde been te zetten als er aanstalten wordt gemaakt om de set te beginnen. Normaal laat Ufomammut vanaf het startmoment de geëlektrificeerde modderstromen rechtstreeks de ruimte in rollen. Voor deze gelegenheid hanteert, in het preludium van de set, gitarist Poia de akoestische gitaar en staat bassist/zanger Urlo achter een rek aan synthesizers en andere modulerende apparaten, waaraan de microfoon is aangesloten.
'Er vindt een ware tektonische verschuiving plaats als de band Void/Elephantum inzet'
Drummer Vita heeft zich tijdens het ingetogen semi-akoestische avontuur nog even teruggetrokken in de kleedkamer. Helaas duurt het transcendentale verrassingseffect net even iets te lang en wordt de spanningsboog behoorlijk opgerekt. Na een klein half uur worden de instrumenten gewisseld in de bekende opstelling en gaat het volume omhoog, waarbij er een ware tektonische verschuiving plaatsvindt als de band Void/Elephantum inzet. Ufomammut brengt een overzicht uit twintig jaar werk en weet de zintuigen op een pakkende manier aan elkaar te knopen. Over ieder aspect is nagedacht, van de opbouw van het optreden, de geluidseffecten tot de mooie projecties op de achtergrond, die je vanaf de aarde in anderhalf uur lanceert naar Alpha Centauri en weer terug.
GEZIEN
Ufomammut + Dark Buddha Rising + Wayfarer
Poppodium Iduna, Drachten
Zondag 31 maart 2019