De zomerfestivals hebben hun tenten weer ingepakt en de poppodia zetten de apparatuur en technici weer op hun plek als de maand september haar intrede doet. Podium Asteriks laat er geen gras over groeien en boekt de twee hardste underground acts van Friesland als seizoensopener. Een bijzonder fijn detail in dit geheel is dat zowel Abdomen als BlackboxRed - want daar hebben we het over - hun nieuwe album presenteren. Twee voor de prijs van één, zeg maar. Hoofdredacteur Marije Heida strijkt met de vijf muzikanten neer op het terras van Eetcafé Het Leven voor een gesprek.

Hard spelen. Dat is het motto en de passie van deze twee Friese acts. Eva van Netten (gitaar/zang) en Stefan Woudstra (drums/zang) beheersen onder de noemer BlackboxRed als geen ander de kunst van het produceren van een harde sound, ook al zijn ze maar met z’n tweeën. Peter van Beets (gitaar/zang), Roel Meijer (drums/zang) en Redmer de Boer (bas) van Abdomen eisen eveneens optimale bescherming van de trommelvliezen tijdens hun liveshows. Beide bands zijn momenteel de visitekaartjes van de Friese underground scene. De bandleden kennen elkaar goed, mede door het feit dat Eva met de jongens van Abdomen lange tijd heeft samengewerkt als booker en manager na het winnen van de Kleine Prijs van Fryslân in 2016.

Het pad dat Abdomen en BlackboxRed bewandelen richting het eindresultaat dat vanaf 14 september officieel op digitale en analoge geluidsdragers te beluisteren is, verschilt noemenswaardig. Het verschil zit hem duidelijk in ervaring, focus en de zoektocht naar hoe je als band je muziek in de markt wil en kan zetten. Het uitbrengen van het album, het artwork, thematiek en een platenlabel wordt door de heren van Abdomen terloops en naar aanleiding van enige toevalligheden in een tijdspanne van bijna twee jaar bij elkaar geharkt en vormgegeven. BlackboxRed gaat voor de opnames van het tweede album met meer ervaring in de rugzak en een duidelijk uitgedokterde thematiek aan de slag met de Britse vriend/producer Chris Hamilton en de Spaanse grafisch vormgeefster Niko Bleach.

BlackboxRed

Abdomen

Laten we allereerst beginnen met het opnameproces van de drie jonkies in de business. De maand december van 2016 staat voor Abdomen geheel in het teken van de opnames in de studio van producer Matt Peel in Leeds. Het vinden van een producer die bij je past is voor een jonge band, en zeker bij het opnemen van een eerste album een zoektocht naar iemand die voor jou het goede geluid kan overbrengen. Daarbij moet je uiteraard als band al heel goed weten wat je wil.

Peter: “Ik vond de plaat van Eagulls heel goed klinken. Via die band kwam ik bij hem terecht en vandaar uit weer bij allerlei andere bands. Zijn stijl is gewoon heel vet. Je kan hele harde shit spelen met heel veel gitaargepiep, zoals Bad Breeding dat ook doet bijvoorbeeld. Maar hij kan het op het randje van best wel goed beluisterbaar laten klinken.” Het begrip ‘harde shit’ is voor een band als BlackboxRed ook niet vreemd.

'Je kan hele harde shit spelen met heel veel gitaargepiep'

Zou een producer als Matt Peel dan ook bij hun passen? “Ow ja, misschien wel”, geeft Eva aan. “De bands die hij produceert zijn alleen vaak nog wat rauwer. Wij zoeken toch wel naar een wat verfijndere sound.” Voor die sound huurt het duo al vanaf de opnames van het eerste album The Gunner and The Ghost uit 2013 de expertise in van Londenaar Chris Hamilton. Hij weet als geen ander wat voor geluid het duo zoekt en zet het tweetal daarvoor vooral in grote open ruimtes neer. Stefan: “We hebben ooit een nummer met hem opgenomen in een warehouse in Wimbledon. Daar sliepen nog vrachtwagenchauffeurs naast ook, dus we moesten eigenlijk heel stil zijn. Het beviel uiteindelijk zo goed om met hem te werken, dat we dat tot op heden nog doen. Voor het eerste album en de opvolgende EP zijn we naar Frankrijk gegaan voor opnames. De tweede EP en dit laatste album hebben we opgenomen in twee verschillende loodsen in Leeuwarden.”

Van opnames tot release beslaat voor Abdomen een periode van om en nabij anderhalf jaar. Hoe lastig is het als er zoveel tijd overheen gaat voordat je het eindresultaat kan persen in vinyl? “Dat is best wel kut.” Duidelijke taal van Abdomen frontman Peter van Beets. “Toen we dit gingen opnemen wisten we al dat we het op vinyl wilden uitbrengen en dat was toen niet echt mogelijk vanwege de kosten.”

Redmer: “We hebben er wel aan gedacht om de nummers gewoon online te klappen, maar dat vonden we dan eigenlijk ook weer zonde.” Het trio is duidelijk in die tijd een draai aan het vinden in de muziekwereld met het zoeken van een passend platenlabel, artwork, financiën en de motivatie om de plaat werkelijkheid te laten worden.

Komt tijd, komt raad blijkt achteraf, want ze zetten uiteindelijk de schouders eronder en vinden een partner in platenlabel Geertruida, zetten een booker aan het werk en is er dan eindelijk een datum voor de releaseshow in Podium Asteriks van het album dat ondertussen de titel Emetophobia meegekregen heeft. Mede door ingegeven onderbuikgevoelens als reactie op een foto van een meeuw van huisfotograaf Christel de Wolff bepalen ze de cover van het album. Toevallig lijkt het alsof de meeuw aan het kotsen is, waarmee ook de link gelegd kan worden naar een terugkerend fenomeen in sommige nummers op het album, namelijk de angst voor overgeven (emetofobie). Alle drie zijn ze het er mee eens dat de lange aanloop naar de release achteraf niet per se negatief is geweest. “Het valt allemaal wel mooi samen nu”, geeft Peter aan. “De mensen van Geertruida zijn hele relaxte lui en dat past goed bij ons. We hebben een periode weinig shows gespeeld, maar de laatste tijd hebben we wel leuke optredens gehad die dan ook weer wat opleveren. Als we het album een jaar eerder hadden uitgebracht, hadden we er veel minder uitgehaald.”

BlackboxRed is ook niet onbekend met ‘die relaxte lui’ van Geertruida. Zij tekenen enkele jaren geleden bij het label, maar zoeken voor dit laatste album aansluiting bij Butler Records in Capelle aan den IJssel. Eva: “De laatste EP is uit 2015 en vervolgens hebben we veel tijd genomen voor het schrijven van dit album. Uiteindelijk groeiden wij de ene kant op en Geertruida een andere.

En dat is ook helemaal prima. Nu hebben we getekend bij Butler Records, want dat vonden we beter bij ons passen. Dat Abdomen bij Geertruida heeft getekend vind ik een hele goede match. Ik zou het ze ook zeker aangeraden hebben. Butler Records heeft als grote voordeel dat ze bij een grote distributeur zitten. Dat is uiteraard heel fijn, want dan komt je plaat overal terecht.”

Eva en Stefan werken - mede ingegeven door meer ervaring en een reeds opgebouwd netwerk - heel doelgericht aan de release van het album Salt In My Eyes. Voor het schrijfproces nemen ze, zoals eerder genoemd, ruim de tijd en vinden ze inspiratie voor hun nummers tijdens het kijken naar de Franse televisieserie Les Revenants. “Je bent op dat moment al samen nummers aan het componeren en we waren ook deze serie aan het kijken. Op een gegeven moment komt dat allemaal samen en weet je waar de nummers over moeten gaan”, vertelt Eva. De titel van de serie betekent vrij vertaald ‘de wederkerende’ en het verhaal speelt zich af in een Frans dorpje waar mensen op een min of meer normale manier terugkeren uit de dood en hun leven weer oppakken.

Eva: “Het mooie aan de serie is dat deze heel traag is. Er wordt weinig in gesproken en is heel veel ruimte.” Stefan vult aan: “Het gaat helemaal over de psyche van wanneer iemand weer terugkomt in je leven. In de serie wordt daar heel mooi mee omgegaan.” Het duo verwerkt de thema’s dood, wederkeren, vergeten en transformeren - die centraal staan in de serie - op hun creatieve muzikale wijze in het album, waarbij ze het element zout als metafoor gebruiken voor deze thema’s.

'Het mooie aan de serie is dat deze heel traag is'

Het moge duidelijk zijn dat de aanloop naar de release van beide albums in de kern verschillend is, maar dat uiteindelijk onderaan de streep het resultaat vergelijkbaar is. Op de merchandise tafels liggen vrijdag 14 september prachtig in vinyl geperste albums met opvallend en eigenzinnig artwork en ieder met een eigen verhaal. De één gaat hoofdzakelijk over de fobie voor kotsen, de ander biedt de zwaarmoedigen onder ons steun en toeverlaat met heftige thema’s als opstaan uit de dood. Verwacht desalniettemin geen heftige mineur op het podium tijdens de optredens van Abdomen of BlackboxRed. De beuk gaat er zonder twijfel in, speakers worden tot de maximale decibellen aangewakkerd en de liefhebber van het betere harde gitaar/drumwerk zal blij zijn met een nieuwe aanvulling in de platenkast.

INFORMATIE

Vrijdag 14 september 2018 gaan de deuren van Podium Asteriks om 20.00 uur open voor een nieuw clubseizoen. De opener is er meteen één met ballen want op het podium staan Abdomen en BlackboxRed onder de noemer Idefix #4. Kaarten zijn voor 7,50 euro te bestellen via de site van Podium Asteriks of te halen bij King Kong Records.