Het olijke duo Henk & Melle (Henk Koorn, Hallo Venray en Melle de Boer, Smutfish) weet met alleen een elektrische gitaar en een draagbaar harmonium de vroege vogels in Neushoorn met hun minimalistische nummers, geschreven op troosteloze locaties zoals restaurant Zurich vlakbij de Afsluitdijk, op een vreemde manier te boeien. De even geestige als droefgeestige teksten van Pancake Face en Jim Diner laten het publiek vertwijfeld achter.
Met een amalgaam van punk, stonerrock en grunge weet Orange Maplewood de zaal weer even flink wakker te schudden. Gemeen schurende gitaren en kneiterharde drums vliegen door de Arena heen. Dit is werkvoetbal en de tomeloze energie van de jongens werkt aanstekelijk. De intermezzo’s lijken soms meer op improviserende jazz en zo weten ze met een prefecte balans tussen hard en lekker koel het publiek bij de les te houden. Een brutale band met een eigen smoel.
Hun debuutalbum Palomine deed het bijzonder goed over de landsgrenzen. In de VS werden rond de 200.000 exemplaren verkocht en ook Duitsland en Japan bezweken begin jaren negentig voor de Nederlandse indierockgroep Bettie Serveert. Een grote doorbraak bleef echter uit. 25 jaar later is de band still going strong met hun nieuwe album Damaged Good. Een pracht van een plaat en een goede reden om weer eens een balletje op te gooien in Leeuwarden.
Het mag dan een kwart eeuw geleden zijn dat het befaamde debuutalbum van Bettie Serveert uitkwam, zangeres Carol van Dijk lijkt onder haar guitige mutsje geen dag ouder te zijn geworden. Vanaf het eerste nummer Calling stuiteren Carol en haar mannen als jonge honden over het podium. Voor een achtergrond van hypnotiserende vloeistofprojecties herkennen wij het spetterende gitaarwerk en de naturel stem die de band zo typeren. Als vanouds dus.
Het nieuwe materiaal liegt er trouwens ook niet om. De hoekige gitaarriff van B-Cuz hakt er lekker in. En Love Sick, op het album met een heerlijk gastoptreden van Peter te Bos (Claw Boys Claw), laat zien wat een verdomd goede plaat ze met Damaged Good hebben afgeleverd. Gouwe ouwen als Balentine en Tom Boy hebben niets aan kracht ingeboet en het introverte D. Feathers vormt een welkom rustpunt in de setlist.
Tijdens een uitmuntende uitvoering van Digital Sin (Nr 7), ook al zo’n parel van het nieuwe album, is het hek van de dam. Gitarist en geheim wapen Peter Visser weet met experimenteel en tegendraads gitaarwerk lekker buiten de lijntjes te kleuren en legt precies de goede accenten in dit meeslepende nummer. Een waar hoogtepunt. Pas bij de toegift, met Leg en verzoeknummer Unsane, gaat Carol haar hoofddeksel af en toont ze de wilde haren die ze nog altijd heeft. Nederlands vervaarlijkste indierockband gooide vanavond een balletje op en scoorde. Game, set en match.
Gezien
Bettie Serveert + Orange Maplewood + Henk & Melle
Neushoorn, Leeuwarden
Vrijdag 3 februari 2017